İL ÖZEL İDARELER KANUNU

BİRİNCİ KISIM
GENEL HÜKÜMLER

Amaç

MADDE 1- Bu kanunun amacı belediye, büyükşehir belediyesi ve il özel idarelerine görevleri ile orantılı gelir kaynakları sağlamaktır.

Gerekçe : 1982 Anayasasının bu yöndeki açık hükmüne rağmen yerel yönetimlere görevleri ile orantılı gelir kaynakları sağlanamadığı bir gerçektir. Görev ve yetki verilmesine rağmen gerekli ve yeterli gelir kaynağı sağlanamadığı takdirde hizmetlerin gereği gibi yerine getirilebilmesine imkan bulunamayacaktır. Bu sebeple işbu kanun ile yerel yönetimlere hizmetlerinin gerektirdiği ve merkezî idareye malî bakımdan bağımlı olmalarını engelleyecek gelir kaynakları düzenlenmiştir.

Kapsam

MADDE 2 - Bu Kanun belediye, büyükşehir belediyesi ve il özel idarelerinin vergi, harç, ücret ve diğer gelir ve paylarının oranı, miktarı, tarh, tahakkuk ve tahsiline ilişkin usulleri kapsar.

Gerekçe : Kanunda vergi, harç, ücret ve diğer gelirler ile payların oran, miktar, tarh, tahakkuk ve tahsiline ilişkin hükümlere yer verilmekte olduğu, kanunun kapsamını açıklamak bakımından bir hüküm şeklinde yer almıştır.

İKİNCİ KISIM
Belediye ve İl Özel İdaresi Vergileri

BİRİNCİ BÖLÜM
İlan ve Reklam Vergisi

Konu

MADDE 3 - Her türlü ilan ve reklam, İlan ve Reklam Vergisine tabidir.

Gerekçe : İlan ve reklam faaliyetinin, bu faaliyetten kaynaklanan bir vergiye tabi olduğu hükme bağlanmıştır.

Mükellef ve sorumlu

MADDE 4 - İlan ve Reklam Vergisinin mükellefi, yurt dışından gönderilen ilan ve reklamlar da dahil olmak üzere, ilan ve reklamı kendi adına yapan veya yaptıran gerçek veya tüzel kişilerdir.

İlan ve reklam işlerini mutat meslek olarak ifa edenler, bunları hazırlama işini gerçekleştirenler, başkaları adına yaptıkları ilan ve reklamlara ait vergileri mükellefler adına ilgili belediyeye yatırmaktan sorumludurlar.

Gerekçe : İlan ve reklam vergisinin yükümlüsü ve sorumlusu düzenlenmiştir.

İstisna ve muaflıklar

MADDE 5 - Aşağıda sayılan ilan ve reklamlardan vergi alınmaz.

1. Her türlü gazete, dergi ve kitaplar aracılığı ile yapılan ilan ve reklamlar,

2- Gerçek kişilerin ikametgahlarının iç veya dış kapılarına konulmuş olup kimliklerini gösteren levhalar,

3. İşletmelerin iştigal veya imal konusu maddelerinin ambalajları üzerinde bulunan ve kendi işlerine ait ilan ve reklamları ile ambalaj muhtevasından olan prospektüs ve tarifnameler,

4. Gerçek veya tüzel kişilere ait iş yerlerinin içine veya dışına asılan iş sahibinin kimliği ile işin mahiyetini gösteren, alanı 1/2 metrekareyi aşmayan ışıksız levhalar, Alanı 1/2 metrekareyi aşan levhalar, aşan kısım üzerinden vergiye tabidir.

5. Genel ve katma bütçeli idareler ile il özel idarelerinin, belediyelerin, köylerin ve bunların kuracakları birliklerin yapacakları her türlü ilan ve reklamlar,

6. Siyasî Partiler Kanununa göre, siyasî partilerin siyasî faaliyet sınırları içinde yapacakları ilan ve reklamlar,

7. Beşinci bentte yazılı idareler, kooperatifler ve kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından ülke ürünlerinin ve turizminin tanıtımı için yapılan reklamlar ve herhangi bir ticarî ve sınaî kuruluşa ait olmamak üzere hazırlanan her türlü levha ve afişlerle, aynı kuruluşlar tarafından Türkiye'deki ticaret, sanayi, tarım ve meslek kuruluşlarının unvanları ile ad ve adreslerini ihtiva etmek üzere yayınlanacak kitap, broşür, katalog ve dergiler,

8. Belediyelerden onay alınmak şartıyla, umumî mahallere reklam amacı ile konulacak sıra, bank ve benzeri gereçler üzerindeki ilan ve reklamlar,

9. Sinema ve tiyatroların kendi programlarına ilişkin olarak gösterinin yapıldığı binanın içinde ve dış yüzeyinde yaptıkları ilan ve reklamlar.

Gerekçe : İlan ve reklam vergisinin istisnaları ve muaf olanlar belirtilmiştir

Tarife ve oran

MADDE 6 - İlan ve Reklam Vergisi aşağıdaki tarifeye göre alınır.

1. Dükkanlar, ticarî ve sınaî kurumlar ve serbest meslek erbabınca çeşitli yerlere asılan ve takılan her çeşit levha, yazı ve resim gibi sabit bütün ilan ve reklamların beher metrekaresinden yıllık olarak:

5.000.000

25.000.000

2. Motorlu taşıt araçlarının içine veya dışına konulan ilan ve reklamların beher metrekare- sinden yıllık olarak:

20.000.000

100.000.000

3. Cadde, sokak ve yaya kaldırımları üzerine gerilen, binaların cephe ve yanlarına asılan bez veya sair maddeler vasıtasıyla yapılan geçici mahiyetteki ilan ve reklamla- rın beher metrekaresinden haftalık olarak:

2.500.000

12.500.000

4. Işıklı veya projeksiyonlu ilan ve reklamlar- dan her metrekare için yıllık olarak :

5.000.000

20.000.000

5. İlan ve reklam amacıyla dağıtılan broşür, katalog, duvar ve cep takvimleri, biblolar veya benzerlerinin her biri için :

10.000

250.000

6. Mahiyeti ne olursa olsun belediyece gösterilecek yerlere yapıştırılacak çeşitli afişler ve benzerlerinin beherinin metrekaresinden:

100.000

225.000

7.Otomatik para çekme makinelerinden (kullanıcı bölümü cadde, sokak ve meydanlara açık olanlar dahil) yıllık olarak her biri için

1.000 000 000

5.000 000 000

8. Umuma açık alanlarda akar yazı, görüntü ve değişken yüzeylerde her pano veya sistem için yıllık olarak

500 000 000

10. 000 000 000

Vergi tarifesinin uygulanmasında aşağıdaki esaslara uyulur:

a) Metrekare üzerinden yapılan hesaplamalarda, yarım metrekareye kadar olan kesirler yarım metrekareye; yarım metrekareyi aşanlar ise tam metrekareye tamamlanır.

b) Herhangi bir yüzeye yazılmak, takılmak veya çizilmek suretiyle yapılan ilan ve reklamlarda yazı ve resimlerin kapladığı alanın yüzölçümü esas alınır.

c) Çok cepheli ilan ve reklamlarda metrekare hesabı her cephe için ayrı ayrı dikkate alınır,

d) Vergi tarifesinin 1, 2, 4, 7 ve 8'inci bentlerinde belirtilen ilan ve reklamların süresi 6 aydan; 3 üncü bendinde belirtilen ilan ve reklamın süresi 1 haftadan az olursa vergi miktarının yarısı alınır. 6 ayı geçen süreler 1 yıl, hafta kesirleri de tam hafta sayılır.

e) Vergi tarifesinin 5 ve 6 ncı bentlerinde yer alan ve çok nüsha olarak basılan ilan ve reklamlar üzerinde basımevinin ticarî unvanı, adresi ve kaç nüsha olarak basıldığı ayrıca belirtilir.

Gerekçe : İlan ve reklam vergisinin tarife ve oranı belirtilmiş, tarifenin uygulanması bakımından esaslar düzenlenmiştir.

Verginin tarh, tahakkuk ve tahsili

MADDE 7 - Vergiye tabi ilan ve reklamların vergisi, ilan ve reklam işinin mükellefçe yapılması halinde, bu işin yapılmasından önce mükellef tarafından; ilan ve reklam işinin bu işi mutat meslek olarak ifa edenler (5'inci benddeki işlerde baskı işini yapan veya satanlar) tarafından yapılması halinde ilan ve reklam işini yapanlarca ilan ve reklamın yapıldığı ayı takip eden ayın 20 nci günü akşamına kadar verilecek beyanname üzerine tarh veya tahakkuk ettirilir. Beyannameler vergi tarifesinin 1, 2, 3, 4, 5, 6 ve 7 nci bentlerinde yazılı ilan ve reklamlarda bunların yayınlandığı, dağıtıldığı veya teşhir edildiği mahallin belediyesine verilir. Büyükşehir Belediyeleri bu vergileri tahakkuk ve tahsil edemez.

İlan ve Reklam Vergisi, beyanname verme süresi içinde ödenir. Şu kadar ki belediye ve il meclisleri vergi tarifesinin 1, 2, 4, 6 ve 7 nci bentlerinde yazılı yıllık ilan ve reklamlara ait vergileri, yılı içinde, iki eşit taksitte almaya yetkilidirler.

İlan ve Reklam Vergisinin ödendiğinin belgelendirilmesi yönünden ilgili belediyeler ve il özel idareleri gerekli usulleri ihdas edebilirler.

Gerekçe : İlan ve reklam vergisinin tarh, tahakkuk ve tahsiline dair usuller düzenlenmiş; bunların belediye sınırları içinde büyükşehir belediyeleri tarafından değil, ilçe ve belde belediyeleri tarafından tahsil edileceği belirtilmiştir.

İKİNCİ BÖLÜM
EĞLENCE VERGİSİ
Konu

MADDE 8 - Bu Kanunun 10 uncu maddesinde belirtilen eğlence işletmelerinin faaliyetleri Eğlence Vergisine tabidir.

Gerekçe : Bir vergi türü olarak eğlence vergisi düzenlenmiştir.

Mükellef

MADDE 9 - Verginin mükellefi, eğlence yerlerini işleten gerçek veya tüzel kişilerdir.

Müşterek bahislerde ise, bahis kuponunun oynandığı gerçek veya tüzel kişi bayileridir.

Gerekçe : Eğlence vergisinin mükellefleri düzenlenmiştir.

İstisna ve muaflıklar MADDE 10- Aşağıda belirtilen eğlence faaliyetlerinden bu vergi alınmaz:

1. Ulusal bayramlar veya tarihî özellik taşıyan günler sebebi genel ve katma bütçeli idareler, il özel idareleri, belediyeler, köyler ve bunların kurdukları birlikler tarafından düzenlenen ve kazanç amacı gütmeyen tören, şenlik, müsabaka ve gösterilerle balo, temsil ve benzeri faaliyetler,

2. Genel ve katma bütçeli idareler, il özel idareleri, belediyeler ve köyler tarafından kültürel, sosyal, turistik ve ekonomik amaçlarla düzenlenen kongre, konferans, fuar, festival, şenlik, sergi ve benzeri faaliyetler ile tertip edilen eğlenceler ve konserler.

3. Eğitim ve öğretim kuruluşları ile okul dernekleri, kamu yararına çalışan dernekler, orduevleri, askeri gazinolar ve askeri dinlenme tesislerinde tertiplenen eğlenceler.

4. Bira dahil, alkollü içki içilmeyen, satılmayan ve ruhsatnamelerde kahvehane, kıraathane, çayhane ve çay ocakları olduğu belirtilen yerler.

Gerekçe : Eğlence vergisinin istisnaları ve bu vergiden muaf olanlar belirtilmiştir.

Matrah

MADDE 11 -Eğlence Vergisinin matrahı;

1.Biletle veya bilet yerine geçen araçlarla girilen yerlerde, Eğlence Vergisi hariç olmak üzere bilet veya bilet yerine geçen araç bedeli olarak sağlanan gayri safi hasılat (bilet veya bilet yerine geçen araç bedeli dışındaki bağış veya başka adlar altında alınan paralar dahil).

2. Müşterek bahislerde, bahsi tertip eden kuruluşa isabet eden gayri safi hasılat.

3. Biletle girilmesi zorunlu olmayan bar, pavyon, gazino, gece kulübü, taverna, diskotek, kabare, dansing, bilardo ve masa futbolu salonları gibi eğlence yerlerinde işin mahiyetine göre çalışılan her gün için belediye veya il meclislerince takdir edilecek miktardır.

Gerekçe : Eğlence vergisinin matrahı bakımından esaslar düzenlenmiştir.

Nispet ve Miktar

MADDE 12 - Eğlence Vergisi aşağıdaki nispet ve miktarlarda alınır.

I - Biletle Girilen Yerlerde :
1. Yerli film gösterimlerinden 10
2. Yabancı film gösterimlerinden 15
3. Tiyatro, opera, operet, bale, karagöz, kukla ve ortaoyunundan 5
4. Spor müsabakaları, at yarışları ve konserlerden 10
5. Sirkler, lunaparklar, çalgılı bahçeler ve benzerlerinden 20
II - Müşterek Bahislerde: 20
III - Biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinden günlük en az 500.000 TL; en çok 5.000.000. TL

Gerekçe : Eğlence vergisinin nispeti ve miktarları belirtilmiştir.

Verginin Ödenmesi

MADDE 13-

1. Vergi, sınırları içinde biletle veya bilet yerine geçen araçlarla girilen yerlerde, bilet veya bilet yerine geçen araç bedellerine eklenmek suretiyle hesaplanır ve ilgili belediye veya il özel idaresine mükellefi tarafından takip eden ayın 20 sine kadar ödenir.

Büyükşehir belediye sınırları içinde olup, kapasitesi 10.000 den büyük olan yerlerde bu vergi Büyükşehir Belediyelerine yatırılır. Bu şekilde alınan verginin % 65'i büyükşehir kapsamındaki ilçe ve belde belediyelerine nüfusları oranında dağıtılır.

2. İl özel idaresi veya belediye sınırları içinde oynanan müşterek bahislerde her aya ait vergi o ayı takip eden ayın 20 nci günü akşamına kadar mükellefi tarafından ilgili belediyeye veya il özel idaresine bir beyanname ile bildirilir ve aynı sürede ödenir.

3. Biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinde her aya ait vergi o ayı takip eden ayın 20 nci günü akşamına kadar sınırları içinde bulunan belediyeye veya il özel idaresine yatırılır.

Büyükşehir belediye sınırları içinde olup, seyirci kapasitesi 5.000 den büyük olan yerlerde bu vergi büyükşehir belediyelerine yatırılır. Bu şekilde alınan verginin % 65'i büyükşehir kapsamındaki ilçe ve belde belediyelerine nüfusları oranında dağıtılır.

Gerekçe : Eğlence vergisinin tahsili ve dağıtım esasları düzenlenmiştir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
ÇEŞİTLİ VERGİLER

1. Haberleşme Vergisi

Konu

MADDE 14 - Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketi veya özel şirketler tarafından tahsil edilen her türlü taşınır veya sabit telefon, haberleşme, teleks, faksimile data, telefon kart ve jeton ücretleri, kablolu telefon servis ücretleri ve 900'lü hatlar dahil bütün servis ücretleri (tesis, devir ve nakil ücretleri hariç) Haberleşme Vergisine tabidir.

Gerekçe : Bu konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef

MADDE 15 - Haberleşme Vergisinin mükellefi, haberleşmeyi gerçekleştiren ve tahsilatı yapan özel veya kamu tüzel kişileridir.

Gerekçe : Verginin mükellefi belirlenmiştir.

Matrah:

MADDE 16 - Haberleşme Vergisinin matrahı, tesis, devir ve nakil ücretleri hariç olmak üzere tahsil edilen ücrettir. Matraha gider vergileri dahil edilmez.

Gerekçe : Verginin matrahı tespit edilmiştir.

Nispet

MADDE 17 - Haberleşme vergisinin nispeti % 2'dir. Ancak genel ve katma bütçeli kurumlarla il özel idare ve belediyelere ve bunların kurdukları birliklere ait teleks, faksimili ve data ücretinden vergi alınmaz.

Gerekçe : Verginin nispeti ve istisnaları belirtilmiştir.

Beyan ve ödeme

MADDE 18 - Bir ay içinde tahsil edilen her türlü taşınır veya sabit telefon, haberleşme, teleks, faksimile data, telefon kart ve jeton ücretleri, kablolu telefon servis ücretleri ve 900'lü hatlar dahil bütün servis ücretlerine isabet eden Haberleşme Vergisi, ilgili belediyeye veya il özel idaresine, tahsilatı takip eden ayın sonuna kadar bir beyanname ile bildirilir ve aynı süre içinde ödenir. İlgili belediye veya il özel idaresinin tespitinde; abone adresleri esas alınır.

Gerekçe : Beyan ve ödeme usulü düzenlenmiştir.

2. Elektrik, Havagazı , Doğalgaz ve Likit Petrol Gazı Tüketim Vergisi

Konu

MADDE 19 - Elektrik, havagazı, doğalgaz ve likit petrol gazı tüketimi, Elektrik Havagazı, Doğalgaz ve likit petrol gazı Tüketim Vergisine tabidir.

Gerekçe : Mahalli idarenin de bu faaliyetten dolayı vergi geliri alması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef ve sorumlu

MADDE 20 - Elektrik, havagazı , doğalgaz ve likit petrol gazı tüketenler, 'Elektrik, Havagazı Doğalgaz ve Likit Petrol Gazı Tüketim Vergisi'ni ödemekle mükelleftirler.

Elektrik havagazı doğalgaz likit petrol gazı dağıtan kuruluşlar, satış bedeli ile birlikte bu verginin tahsilinden ve ilgili belediyeye veya il özel idaresine yatırılmasından sorumludurlar.

Gerekçe : Verginin mükellefi ve sorumlusu belirlenmiştir.

İstisnalar

MADDE 21 - Aşağıda belirtilen yerlerde ve şekillerde tüketilen elektrik, havagazı , doğalgaz likit petrol gazı vergiden müstesnadır.

1. Kazanç amacı gütmemek şartıyla işletilen; hastane, dispanser,klinik, sağlık ocağı ve merkezleri, rehabilitasyon, teşhis ve tedavi merkez ve kurumları, doğum ve çocuk bakımevleri, kreşler, sanatoryum, Prevantoryum gibi sağlık kuruluşları ile düşkünler evi, yetimhaneler, Çocuk Esirgeme Kurumu ve korunmaya muhtaç çocukları koruma birliklerine ait çocuk yurtları ve bunlara bağlı iş yerleri gibi sosyal yardım kuruluşları,

2. Dinî hizmetlerin ifasına mahsus ve umuma açık bulunan cami, mescit, kilise ve havra gibi ibadethaneler,

3. Milletlerarası panayır, sergi ve fuarlarla, bunların giriş yerlerinde mal teşhir edilen ve satılan pavyonlar,

4. Doğrudan doğruya elektrik havagazı ve doğalgaz üretim ve dağıtım kuruluşları.

Gerekçe : Verginin istisnaları tespit edilmiştir.

Matrah:

MADDE 22 - Verginin matrahı, tüketilen elektrik, havagazı , doğalgaz ve Likit Petrol Gazı satış bedelidir. Matraha gider vergileri dahil edilmez.

Gerekçe : Verginin matrahı tespit edilmiştir.

Nispet:

MADDE 23 - Elektrik Havagazı, Doğalgaz ve Likit Petrol Gaz Tüketim Vergisi aşağıda gösterilen nispetlerde alınır.

1. İmal ve istihsal, taşıma, yükleme boşaltma, soğutma, telli ve telsiz, telgraf ve telefon haberleşme işlerinde tüketilen elektriğin satış bedeli üzerinden % 2,

2. Yirmi birinci maddenin birinci bendi dışında kalan maksatlar için tüketilen elektriğin satış bedeli üzerinden % 5

3. Havagazı , doğalgaz ve likit petrol gazının satış bedelinden % 5,

Gerekçe : Verginin nispeti belirtilmiştir.

Beyan ve ödeme

MADDE 24 - Elektrik Havagazı , Doğalgaz ve Likit Petrol Gazı dağıtan kuruluşlar tahsil ettikleri vergiyi, tahsil tarihini takip eden ayın 20 inci günü akşamına kadar belediyeye veya il özel idaresine (İlgili belediye veya il özel idaresinin tespitinde, nihai tüketici adresleri esas alınır) bir beyanname ile bildirmeye ve vergiyi aynı sürede ödemeye mecburdurlar. Elektrik, havagazı, doğal gaz ve likit petrol gazı işleri bütçesi içinde yer alan belediyeler bu hükümden müstesnadır.

Gerekçe : Verginin beyan ve ödeme usulü ile istisnası belirtilmiştir.

3. Yangın ve Deprem sigortası vergisi

Konu

MADDE 25 - Belediye sınırları ve mücavir alanlar içindeki menkul ve gayrimenkul mallar için yapılan yangın ve deprem sigortaları dolayısıyla alınan primler; Yangın ve Deprem Sigortası Vergisine tabidir.

Gerekçe : Bu konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef

MADDE 26 - Yangın ve Deprem Sigortası Vergisini, sigorta şirketleri ödemekle mükelleftir.

Gerekçe : Verginin mükellefi belirlenmiştir.

Matrah

MADDE 27 - Yangın ve Deprem Sigortası Vergisinin matrahı, yapılan yangın ve deprem sigorta işlemleri dolayısıyla alınan primlerin tutarıdır.

Sigorta şirketleri vergilendirme dönemi içinde iptal edilen yangın ve deprem sigorta işlemlerine ait primleri, meydana geldiği döneme ait matrahtan indirebilirler.

Gerekçe : Verginin matrahı ve indirim hali tespit edilmiştir.

Nispet

MADDE 28 - Yangın ve Deprem Sigortası Vergisinin nispeti yüzde 10'dur.

Gerekçe : Verginin nispeti belirtilmiştir.

Beyan ve ödeme

MADDE 29 - Mükellefler bir ay içindeki vergiye tabi işlemlerini ertesi ayın 20 nci günü akşamına kadar bağlı bulundukları belediyeye (Büyükşehirlerde Büyükşehir Belediyesine) bir beyanname ile bildirmeye ve hesaplanan vergiyi aynı sürede ödemeye mecburdurlar.

Büyükşehirlerde, Yangın sigortasından alınan vergilerin tamamı büyükşehir belediyesine aittir. Deprem sigortasından alınan vergilerin % 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si ise ilçe ve belde belediyelerine nüfusları oranında dağıtılır.

4. Çevre temizlik vergisi

MADDE 30- Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin katı atık toplama ile kanalizasyon hizmetlerinden yararlanan konut, iş yeri ve diğer amaçlar için kullanılan binalar, çevre temizlik vergisine tabidir.

Genel ve katma bütçeli idarelere, il özel idarelerine, belediyelere, köy tüzel kişiliğine ve bunların kuracakları birliklere, kanunla kurulan üniversitelere ait ve münhasıran bunların hizmetlerinde kullanılan binalar ile dinî hizmetlere ait umuma açık ibadethaneler, Kızılay Genel Merkezi, şubeleri ve kampları, karşılıklı olmak şartıyla yabancı devletlere ait olup elçilik ve konsolosluk hizmetlerinde kullanılanlarla elçilerin ikametine mahsus olan binalar, merkezi Türkiye'de bulunan milletlerarası kuruluşlara, milletlerarası kuruluşların Türkiye'deki temsilciliklerine ait binalar ve bunların müştemilatı bu verginin kapsamına dahil değildir.

Çevre temizlik vergisinin mükellefi, her ne şekilde olursa olsun binaları kullananlardır. Boş bulunan binalarda bu verginin mükellefi, binaların malîkleri veya malîk gibi tasarruf edenleridir.

Çevre temizlik vergisi, katı atıklar için aşağıdaki tarifeye göre aylık olarak hesaplanır.

Tablo İçin Tıklayınız.

Verginin belirlenmesinde, 100.000 liraya kadar olan tutarlar atılır.

Bakanlar Kurulu tarifede yer alan bina gruplarını tayin ve tespit eder.

Gruplarda yer alan binaların hangi dereceye gireceği hususu, binaların bulundukları mahallin sosyal ve ekonomik farklılıkları ile büyüklükleri de dikkate alınarak belediye meclislerince belirlenir.

Çevre Temizlik vergisi, belediyeler tarafından binaların Tarifedeki derecelere göre intibakı yapıldıktan sonra her yılın Ocak ayında yıllık tutarı itibarı ile tahakkuk etmiş sayılır. Tahakkuk eden vergi bir defaya mahsus olmak üzere belediyelerin ilan koymaya mahsus mahallerinde bir ay süre ile topluca ilan edilir. Yıllık olarak tahakkuk eden bu vergi, mükelleflerce 12 eşit taksitle aylık su faturalarında su bedeli ile birlikte tahsil edilir. Büyükşehirlerde su faturaları ile birlikte bu vergiyi tahsil eden su kanalizasyon idareleri tahsili takip eden ayın yirmisine kadar binaların sınırları içinde bulunduğu ilgili belediye veya il özel idaresine bu vergiyi yatırmakla şahsen sorumludur.

Yeni binalarda bu verginin ödenme mükellefiyeti, beyanları veya resen tespit ve tahakkuku üzerine takip eden aydan itibaren yılın kalan ayları itibarı ile ödenir.

Binaları kullanmak dolayısıyla mükellef olanların, adlarına tarh ve tahakkuk ettirilerek tahsil edilen vergiler, ret ve iade edilmez.

Yanan, yıkılan ve benzeri nedenlerle tamamen kullanılmaz hale gelen binalarla, kanunların verdiği yetkiye dayanılarak kullanılması yasak edilen binalarda mükellefiyet bu durumların meydana geldiği tarihte sona erer.

Belediyeler, atık su ile ilgili olarak da; katı atıklarla ilgili tarifede yer alan bina gruplarını topluca veya ayrı ayrı dikkate almak suretiyle ve su tüketim bedelini aşmamak üzere meclislerince belirlenecek miktarda atık su bedeli alırlar. Atık su bedeli, su tüketim bedeli ile birlikte tarh ve tahakkuk etmiş sayılır ve bu bedel ile birlikte tahsil edilir. Su ve kanalizasyon hizmetleri ayrı bir kanunla düzenlenmiş bulunan belediyelerde ise, atık su bedellerinin tahsiline ilişkin uygulama kendi kanunlarındaki hükümlere tabidir.

Büyükşehir belediye sınırları içerisinde bulunan belediyeler tarafından tahsil edilen çevre temizlik vergilerinin % 25'i münhasıran çöp imha tesislerinin kuruluş ve işletmelerinde kullanılmak üzere Büyükşehir belediyelerine tahsilatı takip eden ayın 15 inci günü akşamına kadar aktarılır.

Büyükşehir belediye dışındaki illerde, il sınırları içerisinde bulunan belediyeler tarafından tahsil edilen çevre temizlik vergilerinin % 25'i münhasıran çöp imha tesislerinin kuruluş ve işletmelerinde kullanılmak üzere il merkez belediyelerine tahsilatı takip eden ayın 15 inci günü akşamına kadar aktarılır.

Bu madde uyarınca tahsil edilen vergiler çevre temizliği gayesi dışında kullanılamaz.

Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, İçişleri ve Çevre Bakanlıklarının görüşleri alınmak suretiyle Malîye Bakanlığı tarafından belirlenir.

Çevre Temizlik Vergisinin belediye ve mücavir alan sınırları dışında uygulanabilmesi için belediye mücavir alanlarına getirilen hizmetlerin il özel idarelerince kendi görev alanlarına getirilmesi şarttır.

Gerekçe : Bu vergiye ilişkin düzenlemelere yer verilmiştir.

5. Konaklama vergisi

Konu

MADDE 31- Konaklama vergisinin konusu konaklama karşılığı ödenen ücrettir.

Gerekçe : Bu konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef MADDE 32- Konaklama vergisinin mükellefi konaklama ücretini tahsil eden gerçek veya tüzel kişilerdir.

Gerekçe : Verginin mükellefi belirlenmiştir.

İstisnalar

MADDE 33-Aşağıdaki konaklamalar konaklama vergisine tabi değildir.

1.Kamu kuruluşlarına ait olup yalnız kamu görevlilerinin yararlandığı ve kar amacı gütmeyen misafirhane ve sosyal tesislerdeki konaklamalar,

2.Huzurevi, darülaceze gibi yaşlı, düşkün ve fakir kimselerin barındırdığı yerlerdeki konaklamalar;

3.Amatör spor faaliyetlerine katılan sporcu kafilelerinin konaklamalar;

4.Öğrenci yurt ve pansiyonlarında bizzat öğrenciler tarafından yapılan konaklamalar.

Gerekçe : Verginin istisnaları tespit edilmiştir.

Matrah

MADDE 34- Konaklama vergisinin matrahı konaklama karşılığı ödenen ücrettir.

Gerekçe : Verginin matrahı tespit edilmiştir.

Nispet

MADDE 35- Konaklama vergisinin nispeti % 3 tür.

Gerekçe : Verginin nispeti belirtilmiştir.

Beyan ve ödeme

MADDE 36- Bir ay içinde tahsil edilen konaklama vergileri izleyen ayın sonuna kadar tahsil edildiği yerin belediye veya il özel idaresine beyan edilir ve aynı süre içinde ödenir.

Gerekçe : Verginin beyan ve ödeme usulleri belirtilmiştir.

6. Yolcu Taşıma Vergisi

Konu

MADDE 37- Yolcu Taşıma Vergisinin konusu, şehirlerarası ve uluslararası her türlü yolcu taşınmasına ilişkin bilet ve bilet yerine geçen ödeme araçlarının bedelidir.

Gerekçe : Bu konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef

MADDE 38 - Yolcu Taşıma Vergisinin mükellefi, seyahat edenlere bilet ve bilet yerine geçen ödeme araçlarını satan gerçek ve tüzel kişilerdir.

Gerekçe : Verginin mükellefi belirlenmiştir.

Matrah

MADDE 39- Seyahat için satılan bilet ve bilet yerine geçen ödeme araçlarına ödenen ücrettir.

Gerekçe : Verginin matrahı tespit edilmiştir.

Nispet:

MADDE 40- Yolcu Taşıma Vergisinin nispeti %2 dir

Gerekçe : Verginin nispeti belirtilmiştir.

Beyan ve ödeme

MADDE 41- Bir ay içinde tahsil edilen Yolcu Taşıma Vergisi, izleyen ayın sonuna kadar tahsil edildiği yerin belediye veya il özel idaresine beyan edilir ve aynı süre içinde ödenir.

Büyükşehirlerde bu vergi büyükşehir belediyesince tahsil edilir. %50 si büyükşehir belediyesi payı olarak ayrılır; %50 si ilçe ve belde belediyelerine nüfusları oranında dağıtılır.

Gerekçe : Verginin beyan ve ödeme usulleri belirtilmiştir.

7. Değer Artış Vergisi

Konu

MADDE 42- Değer artış vergisinin konusu belediye ve il özel idaresince imar plan ve programlarına göre, yapılan imar düzenlemeleri sonucu gayrîmenkullerde meydana gelen değer artışıdır.

Gerekçe : Bu konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

İstisnalar

MADDE 43-

1. İmar Kanununa göre yapılan düzenlemeler dolayısıyla düzenleme ortaklık payı alınanlar,

2. Kamu kurum ve kuruluşlarına ait gayrîmenkuller,

3. Harcamalara katılma payı konusu yapılan yatırımlar,

Bu vergiden müstesnadır.

Gerekçe : Verginin istisnaları tespit edilmiştir.

Mükellef

MADDE 44- Değer Artış verginin mükellefi gayri menkulün sahibi gerçek ve tüzel kişilerdir.

Gerekçe : Verginin mükellefi belirlenmiştir.

Matrah

MADDE 45- Değer Artış vergisinin matrahı, düzenleme öncesi beyan edilen emlak vergisine esas değerle, gayrimenkulün satışı sırasında yeniden verilecek beyan arasındaki farktan, bu süre zarfında yeniden değerlendirme oranlarına göre hesaplanan artış miktarı düşüldükten sonra bulunan miktardır.

Gerekçe : Verginin matrahı ve belirlenme usulü düzenlenmiştir.

Nispet

MADDE 46- Bu verginin nispeti % 5'dir.

Gerekçe : Verginin nispeti belirtilmiştir.

Beyan ve ödeme

MADDE 47- Değer artış vergisi düzenleme sonrası gayrimenkul satışı sırasında tahakkuk ettirilir ve peşin olarak tahsil edilir.

Gerekçe : Verginin beyan ve ödeme usulleri belirtilmiştir.

ÜÇÜNCÜ KISIM

BELEDİYE VE İL ÖZEL İDARESİ HARÇLARI

BİRİNCİ BÖLÜM

İşgal Harcı

Konu

MADDE 48 - Aşağıda belirtilen yerlerden herhangi birinin satış yapmak veya sair maksatlarla ve yetkili mercilerden usulüne uygun izin alınarak geçici olarak işgal edilmesi, işgal harcına tabidir:

1. Pazar veya panayır kurulan yerlerin, meydanların, mezat yerlerinin her türlü mal ve hayvan satıcıları tarafından işgali,

2. Belediye veya il özel idaresi sınırları içindeki bütün yol, meydan, pazar, iskele, köprü gibi umuma ait yerlerden bir kısmının herhangi bir maksat için işgali,

3. Motorlu kara ve deniz taşıtlarının park etmeleri için belediyelerce şehir merkezlerinde tesis edilen ve işletilen mahallerin çalışma saatleri içinde, taşıtlar tarafından işgali (Bisiklet ve motosikletler hariç)

Yukarıda sayılan yerlerin izinsiz işgalleri yükümlülüğü ortadan kaldırmaz.

Gerekçe : Bu konuda harç alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef

MADDE 49 - İşgal Harcını, işgali harca tabi yerleri bu kanunda yazılı maksatlarla işgal edenler ödemekle mükelleftir.

Gerekçe : Harcın mükellefi belirlenmiştir.

İstisnalar

MADDE 50 - Aşağıda gösterilen kara taşıtlarının işgalleri, işgal harcından müstesnadır.

1. Genel ve katma bütçeli idarelerle, il özel idareleri, belediye ve köylerin ve bunların teşkil ettikleri birliklerin kara taşıtlarının işgalleri, (Toplu duraklar hariç)

2. İlgili mevzuata uygun olarak kara ticarî taşıtlarının beklemelerine tahsis edilen yerlerin bu taşıtlarca işgalleri.

Gerekçe : Harcın istisnaları tespit edilmiştir.

Matrah

MADDE 51 - İşgal Harcının matrahı 52 ıncı maddenin 1 ve 2 nci bentlerinde yazılı işgallerde işgal edilen yerlerin metrekare olarak alanı veya hayvan adedi, 3 üncü bendinde yazılı işgallerde taşıt adedidir.

Gerekçe : Harcın matrahı tespit edilmiştir.

Harcın tarifesi

MADDE 52 - İşgal harcı aşağıda gösterilen hadler içinde düzenlenecek tarifeye göre alınır.

1. (48) inci maddenin 1 ve 2 nci bentlerinde yazılı işgallerde beher metrekare için günde en az 50.000 ; en çok (250.000) lira

2. 48 ıncı maddenin 1 inci bendinde yazılı hayvan satıcılarının işgallerinde:

a) Satışı yapılan küçükbaş hayvan başına: 500.000 - 2.000.000 TL.

b) Satışı yapılan büyükbaş hayvan başına: 1.000.000 - 4.000.000 TL.

1 ve 2 numaralı bentlerdeki harçların hesabında, metrekare kesirleri tam sayılır ve tam günü aşan işgallerde, 6 saatten az süreler atılır, fazlası tam gün sayılır.

3. 40 ıncı maddenin 3 üncü bendinde yazılı işgallerde;

a) Her taşıttan beher saat için en az 300.000; en çok 2.500.000 lira

b) Parkmetre çalıştırılan yerlerde beher saat için en az 500.000; en çok 3.000.000 lira

Gerekçe : Harcın tarifesi belirtilmiştir.

Harcın ödenmesi

MADDE 53 - İşgal harcı belediyelerin yetkili kılacakları memur veya kişilerce makbuz karşılığında tahsil edilir.

Gerekçe : Harcın ödenmesi belirtilmiştir.

İKİNCİ BÖLÜM

Kaynak ve Memba Suları Harcı

Konu

MADDE 54 - Özel kaplara doldurulup satılacak olan kaynak sularının belediye ve il özel idarelerince denetlenerek, kaplarına, bu suların hangi kaynaklara ait olduklarını gösterecek özel işaretler konulması, Kaynak ve Memba Suları Harcına tabidir.

Gerekçe : Bu konuda harç alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef

MADDE 55 - Kaynak ve Memba Suları Harcını, kaynak sularını özel işaretli kaplara doldurup satanlar ödemekle mükelleftirler.

Gerekçe : Harcın mükellefi belirlenmiştir.

Tarife

MADDE 56 - Kaynak ve Memba Suları Harcı, aşağıdaki hadler içinde düzenlenecek tarifeye göre alınır

1 litreye kadar olan şişe ve benzeri kaplardan en az 2.500; en çok 5.000 TL. alınır.

Bir litreden sonraki her litrede en az 1.000 , en çok 5.000 TL ilave alınır.

Gerekçe : Harcın tarifesi belirtilmiştir.

Harcın ödenmesi

MADDE 57 - Kaynak ve Memba Suları Harcı, bu suların satışa arzı için kaplara doldurulmasını müteakip, kaplar üzerine özel işaret konulması sırasında bu işi yapan belediyeye veya il özel idaresine makbuz karşılığı peşin olarak ödenir. Başka bir belediye veya il özel idaresi sınırları içinde satışa arz edilen kaynak sularından ikinci bir kez harç alınmaz.

Gerekçe : Harcın ödenme usulleri belirtilmiştir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Tellallık Harcı

Konu

MADDE 58 - Gerçek veya tüzel kişiler tarafından yapılan veya yaptırılan hal, balıkhane satışları ile her türlü resmî ve özel müzayedelerde her çeşit menkul ve gayrimenkul mal ve mahsullerin satışı Tellallık Harcına tabidir.

Gerekçe : Bu konuda harç alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef

MADDE 59- Tellallık Harcını, mal ve mahsullerini satan gerçek veya tüzel kişiler ödemekle mükelleftirler.

Gerçek veya tüzel kişiler yapacakları satışları, satış yapmadan önce belediye veya il özel idaresine haber vermekle yükümlüdürler. Haber verilmediği takdirde harç yüzde 50 fazlasıyla tahsil olunur.

Gerekçe : Harcın mükellefi ve cezalı tahsil hali belirlenmiştir.

Matrah

MADDE 60 - Tellallık Harcının matrahı, harcın konusuna giren satışların gayri safi tutarıdır. Bu tutardan hangi ad ile olursa olsun hiçbir indirim yapılmaz.

Gerekçe : Harcın matrahı ve herhangi bir şekilde indirime tabi tutulamayacağı hususu düzenlenmiştir.

Nispet

MADDE 61 - Tellallık Harcının nispeti, yüzde 2'dir. 2 000.000.000 lirayı aşan satışlarda aşan kısım için nispet yüzde 1'dir.

Gerekçe : Harcın oranı belirtilmiştir.

Harcın ödenmesi

MADDE 62 - Tellallık Harcı, belediyelerce ve il özel idarelerince görevlendirilecek yetkililer tarafından makbuz karşılığı tahsil olunur.

Gerekçe : Harcın ödenmesi belirtilmiştir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Hayvan Kesimi Harcı

MADDE 63 - Yetkili mercilerce verilen izne dayanılarak resmî veya özel kişi ve kuruluşlarca işletilen mezbaha ve hayvan kesim yerlerinde hayvanların kesimi, hayvan Kesimi Harcına tabidir.

Ticarî olmayan, dinî, millî ve yerel adet ve geleneklere göre yapılan kesimler bu harçtan müstesnadır.

Kümes hayvanlarında, günlük 1.000 adede kadar olan kesimler vergiden muaftır.

Gerekçe : Bu konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.

Mükellef

MADDE 64 - Harcı, hayvan veya et sahipleri ödemekle yükümlüdür.

Gerekçe : Harcın mükellefi belirlenmiştir.

Tarife

MADDE 65 - Harç hayvan başına aşağıdaki tarifeye göre hesaplanır.

Tablo İçin Tıklayınız.

Gerekçe : Harcın tarifesi belirtilmiştir.

Tahsil

MADDE 66 - Harç, makbuz mukabilinde peşin olarak alınır.

Gerekçe : Harcın makbuz karşılığı peşin olarak tahsil edileceği belirtilmiştir.

BEŞİNCİ BÖLÜM
Bina İnşaat Harcı

MADDE 67- Her türlü bina inşaatı (ilave ve tadiller dahil), inşaat veya tadilat ruhsatının alınmasında Madde 61'de yer alan tarifede gösterilen nispet ve hadlerde bina inşaat harcına tabidir.

Konut veya iş yerlerinin kullanılış tarzlarının değiştirilmesi (konutun iş yerine veya harca tabi olmayan iş yerinin harca tabi iş yerine dönüştürülmesi) halinde de bu değişiklik tadilat sayılarak ek harca tabi tutulur.

İnşaata ruhsatsız başlanması halinde de harç alacağı doğmuş sayılır.

Bu hükümlerin yürürlüğe girmesinden önce inşa edilmiş olan binaların yüzölçümlerine ilave veya binada tadilata gidilmesi halinde harç, binanın toplam yüzölçümüne göre tabi olduğu tarife esas alınarak ve yalnız ilave edilen kısmın yüzölçümü üzerinden hesaplanır.

Bu hükümlerin yürürlüğe girdiği tarihten sonra inşa adilmiş olan binalarda tadil veya ilaveler yapılması halinde harç, binanın önceki yüzölçümü ile ilave kısmın yüzölçümü toplamı üzerinden hesaplanır. Ancak, daha önce aynı konut ve iş yeri birimleri için ödenmiş bulunan bina inşaat harcı yeniden hesaplanan harçtan mahsup edilir.

Gerekçe : Bu konuda harç alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede harcın konusu belirtilmiştir.

İstisnalar

MADDE 68 - Aşağıda belirtilen bina inşaatları, bina inşaat harcından müstesnadır.

a) inşaat giderleri genel ve katma bütçeler ile il özel idareleri ve belediye bütçelerinden karşılanan her türlü binalar,

b) Kamuya ait hastahane, prevantoryum, sanatoryum, dispanser ve benzeri sağlık kuruluşları,

c) Kalkınmada öncelikli yörelerde değirmen, sınaî nitelikteki imalathaneler ve tersaneler ile organize sanayi bölgelerinde yapılan her türlü bina inşaatları,

d) Kalkınmada öncelikli yörelerde Kooperatifler eliyle, ana sözleşmelerine uygun olarak, yapılan sanayi ve küçük sanat siteleri ile esnaf çarşıları,

e) Dinî hizmetlerin ifasına mahsus ve umuma açık bulunan ibadethaneler, bunların müştemilatı,

f) Karşılık gözetmeksizin devlete devir olunmak şartıyla inşa edilen okullar ve öğrenci yurtları ile spor ve sağlık tesisleri,

g) Deprem, su basması, yangın gibi tabii afetler sebebiyle binaları yanan, yıkılan ve kullanılmaz hale gelen kişiler tarafından, afetin vuku bulduğu tarihten itibaren en geç 5 yıl içinde, afet meydana gelen yerlerde veya kamu kuruluşlarınca gösterilen yerlerde inşa edilen binalar,

h) Yangın, su basması, kaya düşmesi, çığ ve benzeri afetlerden zarar görmesi muhtemel yerlerdeki binaların sahipleri tarafından, afete maruz kalınacağının yetkili kuruluşlarca tebliği tarihinden itibaren en geç 5 yıl içinde, kamu kuruluşlarınca gösterilen yerlerde inşa edilen binalar,

Yukarıda (h) fıkrasında belirtilen hallerde, kamu kuruluşlarınca ilgili kanunlara göre hak sahiplerine teslim edilmek üzere inşa olunan binalar da bu istisnadan faydalandırılır. Ancak, bu bentlerde yer alan istisnadan faydalanacak mükellefler, Bayındırlık ve İskan Bakanlığından veya bu Bakanlığın yetkili kıldığı kuruluşlardan afete maruz kaldıklarına dair alacakları bir belgeyi belediyeye veya il özel idaresine ibraz etmeye mecburdurlar.

Gerekçe : Harcın istisnaları tespit edilmiştir.

Mükellef

MADDE 69 - Bina inşaat harcını inşaat, ilave veya tadilat için inşaat ruhsatı alanlar öder.

İnşaata ruhsatsız başlanılmasından mükellef, inşaat ruhsatı almak mecburîyetinde olanlardır.

Binanın kullanış tarzının değiştirilmesi halinde mükellef, binanın sahipleridir.

Gerekçe : Harcın mükellefi belirlenmiştir.

Matrah

MADDE 70 - Bina İnşaat Harcının matrahı, her bir konut veya iş yeri biriminin ayrı ayrı inşaat sahasının yüzölçümleridir.

Konut inşatlarında, sığınak, merdiven sahanlığı, müşterek garaj, depo, kalorifer ve kapıcı dairesi gibi ortak yerlerden gelen paylar ile kömürlükler inşaat alanının dışında tutulur, özel garaj ve özel depo gibi müştemilat dahil edilir

İşyeri inşaatlarında, inşaat alanına müştemilat ve ortak yerlerden gelen hisselerin tümü dahildir.

Matrahın hesaplanmasında metrekare kesirleri atılır.

Gerekçe : Harcın matrahı ve tespit usulleri belirlenmiştir.

Harcın ödenmesi

MADDE 71 - Bina İnşaat Harcı, inşaat ruhsatının alınmasından önce makbuz karşılığında ilgili belediye veya il özel idaresine ödenir.

İnşaatın kısmen yapılması veya hiç yapılmaması halinde inşaat ruhsatı kısmen veya tamamen iptal edilirse, daha önce ödenmiş olan harçta gerekli düzeltme ve iadeler yapılır.

Gerekçe : Harcın ödenmesi usulleri belirtilmiştir.

Tarife

MADDE 72 - Bina inşaat harcı aşağıdaki tarifeye göre alınır.

1. Konut İnşaatı:

Tablo İçin Tıklayınız.

Gerekçe : Harcın tarifesi belirtilmiştir.

ALTINCI BÖLÜM

Çeşitli Harçlar

İmar ile ilgili harçlar

MADDE 73 - İmar mevzuatı gereğince aşağıda belirtilen harçlar belediyece ve il özel idarelerince tahsil olunur.

a) İmar Kanununa göre ilk kez yapılan veya istek üzerine gerçekleştirilen müteakip parselasyon işlemleri "Parselasyon Harcına" (teşvik belgesini haiz organize sanayi bölgeleri hariç olmak üzere),

b) Verilecek ifraz ve tevhit kararları "İfraz ve Tevhit Harcına",

c) Proje tasdik işlemleri "Plan ve Proje Tasdik Harcına",

d) Zemin ve yol kanal açma izni verilmesi, yapım ve yıkım artığı malzeme ile toprak kazısının taşınması için belediyelerce veya il özel idarelerince yer gösterilmesi ve bu yerlerin tesviyesi "Zemin Açma İzni ve Toprak Hafriyatı Harcına",

g) Yapı kullanma izni verilmesi işleri "Yapı Kullanma İzni Harcına" tabidir.

h) 7269 sayılı Umumî Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair Kanun Hükümleri uyarınca inşa yapı ve tesisler ile belediye ve mücavir alan sınırları içinde veya dışında yapılacak edilecek ahır, samanlık, kümes ve hayvan barınakları ile yemlik gibi yapı ve tesisler Bina İnşaat Harcı dahil yukarıda sayılan Harçlardan müstesnadır.

Organize Sanayi Bölgeleri ile Sanayi ve Küçük Sanat Sitelerinde yapılan yapı ve tesisler Bina İnşaat Harcı ve Yapı Kullanma İzni Harcından müstesnadır.

Gerekçe : İmar ile ilgili harç belirtilmiştir.

İşyeri açma izni harcı

MADDE 74 - Bir iş yerinin açılması "İş yeri Açma İzni Harcına" tabidir.

Gerekçe : İşyeri açılmasının harca tâbi olduğu belirtilmiştir.

Muayene, ruhsat ve rapor harcı

MADDE 75 - Mevzuat gereğince alınması zorunlu veya isteğe bağlı görülen ve belediyeler, il özel idareleri veya onlara bağlı kuruluşlar tarafından düzenlenerek ilgilisine verilecek; muayene, sağlıkla veya fenni konularla alakalı tahlillere ilişkin olup bu kanunda ayrıca harca tabi tutulmamış olan ruhsatlar, rapor ve belgeler "Muayene, Ruhsat ve Rapor Harcına" tabidir.

Gerekçe : Harca tâbi olan hususlar belirtilmiştir.

Çeşitli harçlara ait tarifeler

MADDE 76 - Bu bölümde yazılı çeşitli harçlar tablodaki tarifeye göre alınır.

Tablo İçin Tıklayınız.

Gerekçe : Harçların tarifesi düzenlenmiştir.

Çeşitli harçların uygulama esasları ve ödenmesi

MADDE 77 - Bu bölümde yazılı harçlar makbuz karşılığında veya basılı damga vurulmak suretiyle peşin olarak ödenir.

Harçların uygulanmasına ilişkin esas ve usuller Malîye Bakanlığının görüşü alınarak İçişleri Bakanlığınca hazırlanacak bir yönetmelikle belirlenir.

Gerekçe : Harçların uygulama esasları ve ödenmesi düzenlenmiştir.

YEDİNCİ BÖLÜM

Harcamalara Katılma Payları

Yol harcamalarına katılma payı

MADDE 78 - Belediyeler, il özel idarelerin veya onlara bağlı kuruluşlarca aşağıdaki şekillerde inşa, tamir ve genişletilmeye tabi tutulan yolların iki tarafında bulunan veya başka bir yola çıkışı olmaması dolayısıyla bu yoldan yararlanan gayrîmenkullerin sahiplerinden Yol Harcamalarına Katılma Payı alınır:

a) Yeni yol açılması;

b) Mevcut yolların yüzde 40 nispetinde veya daha fazla genişletilmesi;

c) Kaldırımsız ve bakımsız bulunan yolların, kaldırım veya parke kaldırım haline getirilmesi veya asfalt yapılması,kaldırım veya şose halindeki yolların da parke, beton veya asfalta çevrilmesi;

d) Mevcut kaldırım veya parkelerin sökülüp yeniden düzenlenmesi, Yolların kaldırımlar da dahil olmak üzere (15) metreden fazla genişliklerine düşen giderler, belediyelere ve il özel idarelerine ait olup harç payına konu teşkil etmez.

İki ve daha fazla yol kenarında bulunan gayrîmenkuller için asıl cepheyi teşkil eden yoldan düşen pay tam, diğer yollara ait pay ise yarım olarak hesaplanır.

Gerekçe : Yol harcamalarına katılma payı düzenlenmiştir.

Kanalizasyon harcamalarına katılma payı

MADDE 79 - Belediyeler, il özel idarelerin ve onlara bağlı kuruluşlarca, aşağıdaki şekilde kanalizasyon tesisi yapılması halinde, bunlardan faydalanan gayrîmenkullerin sahiplerinden, Kanalizasyon Harcamalarına Katılma Payı alınır:

a) Yeni kanalizasyon tesisi yapılması,

b) Mevcut tesislerin sıhhi ve fenni şartlara göre ıslah edilmesi.

İki ve daha fazla yol kenarında bulunan gayrîmenkuller, hangi yoldaki kanalizasyona bağlanmış ise, payın hesabında o yola ait kanalizasyon giderleri dikkate alınır.

Gerekçe : Kanalizasyon harcamalarına katılma payı düzenlenmiştir.

Su tesisleri harcamalarına katılma payı

MADDE 80 - Belediyeler, il özel idarelerin veya onlara bağlı kuruluşlarca beldede aşağıdaki şekillerde su tesisleri yapılması halinde, dağıtımın yapıldığı saha dahilindeki gayrîmenkullerin sahiplerinden, Su Tesisleri Harcamalarına Katılma Payı alınır:

a) Yeni içme suyu şebeke tesisleri yapılması,

b) Mevcut şebeke tesislerinin tevsii ve ıslahı.

Birden fazla yol kenarında bulunan gayrîmenkullere ait payın hesabında,bunların yalnız suya bağlandıkları yol üzerindeki uzunlukları esas alınır.

Gerekçe : Su tesisleri harcamalarına katılma payı düzenlenmiştir.

Yağmur suyu kanalı harcamalarına katılma payı

MADDE 81 - Belediyeler, il özel idarelerin veya onlara bağlı kuruluşlarca beldede yağmur suyu tesisleri yapılması halinde, yapıldığı saha dahilindeki gayrîmenkullerin sahiplerinden, yağmur Suyu Tesisleri Harcamalarına Katılma Payı alınır:

Birden fazla yol kenarında bulunan gayrîmenkullere ait payın hesabında, bunların yalnız girişlerinin bağlandıkları yol üzerindeki uzunlukları esas alınır.

Gerekçe : Yağmur suyu kanalı harcamalarına katılma payı düzenlenmiştir.

Payların hesaplanması

MADDE 82 - Harcamalara katılma payları, bir program dahilinde veya istek üzerine doğrudan doğruya yapılan işlerde, bu hizmetler dolayısıyla yapılan giderlerin tamamıdır. Yapılacak giderler peşin ödendiği takdirde bu paylar ilgililerden yüzde yirmibeş noksanı ile alınır. Ancak, bu tür hizmet giderleri Bayındırlık ve İskan Bakanlığı ile İller Bankası tarafından tespit edilen ve yayınlanan rayiç ve birim fiyatlara göre hesaplanan tutarları aşamaz.

Özel Devlet yardımları, karşılıksız fon tahsisleri, bu işler için yapılacak bağış ve yardımlar ve istimlak bedelleri giderler tutarından indirilir.

Harcamalara katılma payları bina ve arsalarda işin yapıldığı yıla ait vergi matrahının yüzde 3'ünü geçemez.

Belediyelerin (Büyükşehirlerde hizmet veren belediyelerin) görüşü alınmak suretiyle, Harcamalara Katılma paylarını 1/2'ye (peşin ödemede 1/3'e) kadar indirmeye, pay çeşitlerine göre farklılaştırma yapmaya, payların ödenecek miktarını birlikte veya pay çeşitlerine göre ayrı ayrı olmak üzere İçişleri Bakanlığınca bildirilecek son genel nüfus sayımı sonuçlarını da dikkate almak suretiyle ve belediyeler itibariyle tespit etmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Gerekçe : Harcamalara katılma paylarının hesaplanması usulleri düzenlenmiştir.

Payların tahakkuk şekli

MADDE 83 - Yol Harcamalarına Katılma Payı, bu hizmetin yapıldığı yollardan faydalanan; Su Tesisleri İle Kanalizasyon Harcamalarına Katılma Payları ise hizmetten faydalanma şekillerine göre ilgili gayrimenkul sahipleri arasında (ilgili maddeye göre hesaplanan katılma payları toplamının ilgili gayrîmenkullerin vergi değerleri toplamına oranlanarak) dağıtılmak suretiyle hesaplanıp tahakkuk ettirilir. Ancak, ibadet yerleri hakkında harcamalara katılma payı tahakkuku yapılmaz.

Gerekçe : Harcamalara katılma paylarının tahakkuk usulleri düzenlenmiştir.

Tahakkuk zamanı

MADDE 84 - Harcamalara katılma paylarının tahakkuku, işler hangi ihale usulü ile yapılmış olursa olsun, hizmetin tamamlanarak halkın istifadesine sunulmasından sonra bir yıl içinde yapılır.

Ancak, yapılacak yazılı tebliğ ile verilecek süre içinde ilgililerin harcamalara katılma paylarını peşin ödemeyi kabul etmeleri halinde, bu paylar, kabule ilişkin yazılı başvuru tarihinden itibaren bir ay içinde tahakkuk ettirilir.

Gerekçe : Harcamalara katılma paylarının tahakkuk zamanı düzenlenmiştir.

Payların ilanı

MADDE 85 - Yukarıdaki maddelerde yazılı esaslar dahilinde mahalle, cadde ve sokakların mahiyetlerine göre hesaplanan paylar mükelleflerin hesaplanan paylar, soyadları, adları, adresleri ve kendilerine isabet eden pay miktarlarını gösteren tahakkuk cetvellerinin bir ay süre ile belediye ilan yerlerine asılması suretiyle duyurulur.

Katılma paylarının tutarları mükelleflere ayrıca tebliğ olunur.

Gerekçe : Harcamalara katılma paylarının ilanı usulleri düzenlenmiştir.

Tahsil şekli

MADDE 86 - Harcamalara katılma payları belediyeler, il özel idareleri veya bunlara bağlı müesseselerce, ilgili maddeye göre payların ilan ve tebliğ edildiği yılı takip eden yıldan itibaren iki yılda ve dört eşit taksitte, peşin ödemelerle tahakkuk tarihinden itibaren üç ay içinde tahsil olunur. Ancak, yukarıda yazılı ödeme süreleri, Belediye veya il meclislerinin kararı üzerine iki katına çıkarılabilir. Bu durumda, Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca alınan tecil faizi oranını aşmamak üzere faiz alınabilir.

Satış, hibe ve trampa gibi devir hallerinde ferağ sırasında o tarihe kadar ödenmemiş taksitler peşin olarak tahsil olunur.

Harcamalara katılma payına tabi gayrîmenkullerin listesi belediyeler veya il özel idarelerince ilgili tapu dairelerine bildirilir. Bu gayrîmenkullerin satış, hibe ve trampaları halinde tapu dairesi payın tahsilini sağlamak üzere, belediye veya il özel idaresini haberdar eder ve pay ödenmedikçe intikal işlemi yapılmaz.

Gerekçe : Harcamalara katılma paylarının tahsil şekli düzenlenmiştir.

Yönetmelikle tespit olunacak hususlar

MADDE 87 - Harcamalara Katılma Paylarının uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Büyükşehir kapsamındaki yerlerde büyükşehir belediyesince, diğer illerde İçişleri Bakanlığınca çıkarılacak bir yönetmelikte belirtilir.

Gerekçe : Harcamalara katılma payları ile ilgili olarak yönetmelikle belirlenecek hususlar düzenlenmiştir.

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Çeşitli Hükümler

Belediyelerin gruplara ayrılması

MADDE 88 - Belediyeler, nüfusları ile ekonomik ve sosyal gelişme durumlarına göre Malîye Bakanlığı ile Devlet Planlama Teşkilatının görüşü alınarak İçişleri Bakanlığınca beş gruba ayrılır ve Resmî Gazetede ilan olunur.

Bu şekilde ayrılacak belediye grupları bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren her üç yılda bir yukarıdaki usule göre gözden geçirilerek yenilenir.

Gerekçe : Belediyelerin nüfusları ve ekonomik ve sosyal gelişme durumlarına göre gruplara ayrılması hususu düzenlenmiştir.

Vergi ve harç tarifelerinin tespiti

MADDE 89 - A) Bakanlar Kurulu, bu Kanunda en az ve en çok miktarları gösterilen aşağıda yazılı vergi ve harçların tarifelerini belediye grupları itibariyle tayin ve tespit eder,

1. Hayvan Kesimi Harcı,

2. İmar Mevzuatı Gereğince Alınacak Harçlar, (Ticaret ve konut bölgeleri için ayrı ayrı).

3. Bina İnşaat Harcı

B) Yukarıda sayılanlar dışındaki vergi ve harçların maktu tarifeleri; bu Kanunda belirtilen en alt ve en üst sınırları aşmamak şartıyla mahallin çeşitli semtleri arasındaki sosyal ve ekonomik farklılıklar göz önünde tutularak belediye ve il meclislerince tespit olunur.Büyük şehir kapsamındaki yerlerde bu tespitler büyük şehir belediye meclisince yapılır.

Gerekçe : Vergi ve harç tarifelerinin tespiti hususunda yetki düzenlenmiştir.

Ücrete tabi işler

MADDE 90 - Belediyeler ve il özel İdareleri, bu Kanunda vergi, harç veya katılma payı konusu yapılmayan ve ilgililerin isteğine bağlı olarak ifa edecekleri her türlü hizmet için belediye veya il meclislerince düzenlenecek tarifelere göre ücret almaya yetkilidir. Belediye veya il özel idaresine tekel olarak verilmiş işler kendi özel hükümlerine tabidir.

Gerekçe : Kamu tüzel kişilerinin ilgilinin isteğine bağlı olarak ifa edebilecekleri, vergi, harç veya katılma payı dışındaki hususlarda yapılan hizmetler karşılığı ücret alınacağı hususu düzenlenmiştir.

DOKUZUNCU BÖLÜM

Belediye ve İl özel idare payları

Genel Bütçe Vergi Gelirlerinden Belediye Ve İl Özel İdaresi Payı

MADDE 91 - 1.Genel bütçe vergi gelirlerinden % 25 i il özel idaresi ve belediye payı olarak İller Bankasına aktarılır. Genel Bütçe Vergi gelirleri hesaplamasında ÖTV dahil bütün vergiler hesaba dahildir.

Bu payın % 80'i belediyelere, % 20'si de il özel idarelerine nüfusları oranında dağıtılır.

Büyükşehir belediyesi olan yerlerde, bu pay büyükşehir nufusu dikkate alınarak hesaplanır. Bu miktarın %35'i büyükşehir belediyesine, %65'i büyükşehir kapsamındaki ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.

2. İl sınırları içinde tahsil edilen genel bütçe vergi gelirlerinin %8'i gelir saymanlarınca, o ildeki il merkez, ilçe ve belde belediyelerine tahsilini izleyen ay içerisinde nüfusları oranında dağıtılır.

3. Büyükşehir belediyelerinin bulunduğu il genelinde tahsil olunan genel bütçe vergi gelirlerinin % 8'i gelir saymanlarınca tahsilini izleyen ay içerisinde hesaplanır ve nüfusları oranında büyükşehir belediyesine ve büyükşehir dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; Büyükşehirlere düşen payın ise % 75'i büyükşehir belediyesine, %25'i de nüfusları oranında büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.

Bu payların dağıtılması ile ilgili usul ve esaslar İçişleri Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

Gerekçe : Genel bütçe vergi gelirlerinden belediye ve il özel idaresi paylarının dağılım esasları düzenlenmiştir.

Müze giriş ücretlerinden belediye ve il özel idaresi payı

MADDE 92 - Belediye ve mücavir alan sınırları içinde gerçek ve tüzel kişilerce işletilen her türlü müzelerin ve millî parkların giriş ücretlerinin % 40'ı belediye ve il özel İdare payı olarak ayrılır.

Belediye ve il özel İdare payı olarak ayrılan miktarın, tahsilini takip eden ayın 15 inci günü akşamına kadar müzenin bulunduğu yer belediyesine (büyükşehirlerde büyük şehir belediyesine) veya il özel İdaresine ödenmesi mecburîdir.

Büyükşehir belediyesi kapsamındaki yerlerde, nüfusları oranında büyükşehir belediyesine ve büyükşehir dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; büyükşehirlere düşen payın ise % 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si'i de nüfusları oranında büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.

Gerekçe : Müzelerin ve millî parkların giriş ücretlerinin paylaştırılması düzenlenmiştir.

Madenlerden Belediye ve İl Özel İdaresi payı

MADDE 93 - Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde faaliyet gösteren maden işletmelerinde, 3213 sayılı Maden Kanununun 14 üncü maddesinde yer alan paylara ilaveten % 2 nispetinde belediye payı ayrılır. Belediye ve mücavir alan sınırları dışında bu payın yarısı oranında tahsil edilerek İl Özel İdarelerine ödenir.

Bu pay, Devlet hakkının Hazineye ödenmesi sırasında işletme tarafından ilgili belediye veya il özel idaresine ödenir.

Gerekçe : Madenlerden devlet payı yanında belediye ve il özel idareleri için de pay ayrılması düzenlenmiştir.

Radyo ve Televizyon reklam gelirlerinden belediye ve il özel idaresi payı

MADDE 94 - Yerel ve ulusal düzeyde yayın yapan televizyonların reklam gelirlerinin % 3'ü nüfusları oranında belediyelere ve il özel İdarelerine dağıtılmak üzere İller Bankasına aktarılır. Bu payın % 95 i Belediyelere, % 5 i il özel İdarelerine nüfusları oranında dağıtılır. Büyükşehir belediyesi kapsamındaki yerlerde, nüfusları oranında büyükşehir belediyesine ve büyükşehir dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; büyükşehirlere düşen payın ise % 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si'i de nüfusları oranında büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.

Bu paya esas reklam gelirinin radyo ve televizyonlara göre dağılımını ve miktarını belirlemede Radyo Televizyon Üst Kurulu kayıtları esas alınır.

Gerekçe : Radyo ve televizyon reklam gelirlerinden belediye ve il özel idaresi payı alınması düzenlenmiştir.

Araç muayene ücretlerinden belediye ve il özel idaresi payı

MADDE 95 - Resmî veya özel kuruluşlarca yapılan emisyon ölçümü ve diğer teknik muayene hizmetlerinden alınan ücretin % 5 i belediye ve il özel idarelerine dağıtılmak üzere tahsilini izleyen ay içerisinde İller Bankasına aktarılır. Bu payın %90'ı belediyelere, % 10 u il özel idarelerine nüfusları oranında dağıtılır.

Büyükşehir belediyesi kapsamındaki yerlerde, nüfusları oranında büyükşehir belediyesine ve büyükşehir dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; büyükşehirlere düşen payın ise % 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si'i de nüfusları oranında büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.

Gerekçe : Araç muayene ücretlerinden belediye ve il özel idaresi payı alınması düzenlenmiştir.

Motorlu kara taşıtları vergisinden belediye ve il özel idaresi payı

MADDE 96 - 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununa göre tahsil olunan motorlu kara taşıtları vergisinin % 50 si belediye ve il özel idaresi payı olarak ayrılır.

Bu şekilde tahsil edilen meblağlar toplandığı il defterdarlığı tarafından her üç ayda bir İçişleri Bakanlığınca belirlenen esaslar dahilinde nüfusları oranında % 90 ı belediyelere, %10 u ise il özel idarelerine dağıtılır.

Büyükşehir belediyesi kapsamındaki yerlerde, nüfusları oranında büyükşehir belediyesine ve büyükşehir dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; büyükşehirlere düşen payın ise % 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si'i de nüfusları oranında büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.

Gerekçe : Motorlu kara taşıtları vergisinden belediye ve il özel idaresi payı alınması düzenlenmiştir.

Ücretli geçişlerden pay

MADDE 97 - İl sınırları içerisinde ücretli geçiş yapılan köprülerden elde edilen gelirlerin % 25 i tahsilini izleyen ay içerisinde tahsilatı yapan kuruluşça İller Bankasına aktarılır.

Türkiye'de yapılan veya yaptırılan otoyollardan elde edilen geçiş ücretlerinin % 15'i tahsilatı yapan kuruluşça, bu otoyolun geçtiği yerlerdeki, il özel idaresi ve il merkez belediyelerine dağıtılmak üzere İller Bankasına aktarılır.

Bu payın % 90'ı il merkez belediyelerine, % 10 u il özel İdarelerine nüfusları oranında dağıtılır. Büyükşehir olan yerlerde, il merkez belediyelerine ayrılan payın tamamı büyükşehir belediyelerine verilir.

Gerekçe : Ücretli geçişlerden belediye ve il özel idaresi payı alınması düzenlenmiştir.

Payların Dağıtım Sorumluluğu

MADDE 98 - Bu kanunun 92, 93, 94, 95, 96 ve 97. maddelerinde sayılan payların ilgili yerlere yatırılmasından, tahsilatı yapan birimlerin en üst amirleri sorumludur.

Gerekçe : Çeşitli gelirlerden alınması öngörülen belediye ve il özel idaresi paylarının yatırılması ile ilgili sorumlu belirlenmiştir.

Uygulanacak usul hükümleri

MADDE 99 - Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, Kanuna göre alınacak vergi, harç ve katılma payları hakkında Vergi Usul Kanunu ile Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun ve bunların ek ve tadilleri hükümleri uygulanır.

Gerekçe : Vergi, harç ve katılma paylarının tarh, tahakkuk ve tahsiline uygulanacak kanun hükümleri düzenlenmiştir.

Beyannamelerin şekli

MADDE100 - Bu Kanuna göre verilecek beyannamelerin şekil ve kapsamı İçişleri Bakanlığının görüşü üzerine Malîye Bakanlığınca belirlenir.

Gerekçe : Bu kanun dolayısıyla verilecek beyannamelerin şeklinin belirlenme usulü düzenlenmiştir.

Harçlara ilişkin müeyyideler

MADDE 101 - Gerekli harçları tamamen almadan iş gören görevliler, harcın ödenmesinden mükellefler ile birlikte müteselsilen sorumludurlar.

Gerekçe : Harçların tahsili ile ilgili müteselsil sorumluluk düzenlenmiştir.

Diplomatik muafiyetler

MADDE 102 - Yabancı devletlerin Türkiye'de bulunan elçi, konsolos ve maslahatgüzarları (fahrî olanlar hariç) ile yabancı devletin uyruğunda bulunan elçilik ve konsolosluk memurları, bu Kanun hükümlerinden karşılıklı olmak şartı ile muaftırlar.

Bakanlar Kurulunca belirlenen uluslararası kuruluşlar ile bu kuruluşların yabancı devlet uyruğundaki memurları ve anlaşmalar gereğince diplomatik muafiyet tanınan personel de bu Kanun hükümlerinden muaftırlar.

Gerekçe : Diplomatik muafiyet düzenlenmiştir.

Nüfus miktarı

MADDE 103 - Bu Kanunda sözü edilen nüfus miktarları, son genel nüfus sayımı sonuçlarına göre tespit ve ilan edilen sayıyı ifade eder.

Gerekçe Kanunda geçen nüfus miktarı ifadesinin anlamı düzenlenmiştir.

Vergi Usul Kanununun uygulanma özellikleri

MADDE 104 - 213 sayılı Vergi Usul Kanununda belirtilen vergi inceleme yetkisi hariç olmak üzere;

1. Belediye gelirler müdürü; gelirler müdürü olmayan yerlerde belediye hesap işleri müdürü; hesap işleri müdürü olmayan yerlerde muhasebeci; il özel İdarelerinde, gelir müdürü, gelir müdürü olmayan yerlerde il özel İdaresi genel sekreteri; vergi dairesi müdürü sıfat ve yetkisini haizdir.

2. Vergi Usul Kanununda mahallin en büyük mal memuruna verilmiş görev ve yetkiler, Belediye ve İl Özel İdaresi Gelirleri Kanunu uygulaması yönünden belediye başkanı veya il özel İdaresi başkanı tarafından kullanılır.

Gerekçe : Vergi Usul Kanunu uygulamasında tereddüt oluşmaması için gerekli düzenlenme-lere yer verilmiştir.

Bu Kanunun mücavir alanlarda uygulanabilmesi

MADDE 105 - Bu kanunda belirlenen vergi ve harçlar belediye ve mücavir alan sınırları dışında % 25'i oranında uygulanır. Belediye mücavir alan sınırları içerisinde bu Kanunun uygulanabilmesi için belediyelerce bu alanlara temel hizmetlerin götürülmesi şarttır. Belirlenen hizmetlerin götürülmediği yerlerde il özel idaresince alınan miktarlar mücavir alanlar için de geçerlidir. Hangi hizmetlerin temel hizmet olduğu İçişleri Bakanlığınca belirlenir. İl özel idarelerince Yangın Sigortası Vergisinin tahsil edilebilmesi için uygun itfaiye teşkilatının kurulması zorunludur.

Gerekçe : Mücavir alan bakımından kanunun uygulanma şartları düzenlenmiştir

Vergi ve harç miktarlarının artışı

MADDE 106 - Bu kanunda belirlenen vergi ve harç miktarları her malî yıl başında Malîye Bakanlığınca yayınlanan yeniden değerleme oranlarına göre artırılır. Bu hesaplamada 100.000 liraya kadar olan kesirler dikkate alınmaz.

Gerekçe : Vergi ve harç miktarlarının artışı hususu düzenlenmiştir.

Kaldırılan hüküm

MADDE 107 - 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ile ek ve değişiklikleri hakkındaki kanun yürürlükten kaldırılmıştır

Kaldırılan hüküm

MADDE 108 - 197 Sayılı Motorlu Kara Taşıtları Vergisi Kanununun 17. Maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.

Kaldırılan hükümler

MADDE 109 - 2380 sayılı "Belediyelere Ve İl Özel İdarelerine Pay Verilmesi Hakkında Kanun" ile ek ve değişiklikleri yürürlükten kaldırılmıştır.

GEÇİCİ MADDE 1- Bu Kanunun yürürlük tarihinden önceki dönemlere ilişkin belediye gelirlerinin tarh, tahakkuk ve tahsilinde 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu hükümleri uygulanır.

Yürürlük

MADDE 110 - Bu Kanunun;

a) a) Çevre Temizlik Vergisine ilişkin hükümleri 01.01.2004 tarihinde,

b) b) Diğer hükümleri yayımını izleyen ayın başından itibaren, yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 111 - Bu Kanunu Bakanlar Kurulu yürütür.

 

 

 

 

[ Ana Sayfa ] [ Yasalar ]