İL ÖZEL İDARELER KANUNU
BİRİNCİ
KISIM
GENEL HÜKÜMLER
Amaç
MADDE 1- Bu
kanunun amacı belediye, büyükşehir belediyesi ve il özel idarelerine görevleri
ile orantılı gelir kaynakları sağlamaktır.
Gerekçe :
1982 Anayasasının bu yöndeki açık hükmüne rağmen yerel yönetimlere görevleri
ile orantılı gelir kaynakları sağlanamadığı bir gerçektir. Görev ve
yetki verilmesine rağmen gerekli ve yeterli gelir kaynağı sağlanamadığı
takdirde hizmetlerin gereği gibi yerine getirilebilmesine imkan bulunamayacaktır.
Bu sebeple işbu kanun ile yerel yönetimlere hizmetlerinin gerektirdiği ve
merkezî idareye malî bakımdan bağımlı olmalarını engelleyecek gelir
kaynakları düzenlenmiştir.
Kapsam
MADDE 2 - Bu
Kanun belediye, büyükşehir belediyesi ve il özel idarelerinin vergi, harç,
ücret ve diğer gelir ve paylarının oranı, miktarı, tarh, tahakkuk ve
tahsiline ilişkin usulleri kapsar.
Gerekçe :
Kanunda vergi, harç, ücret ve diğer gelirler ile payların oran, miktar,
tarh, tahakkuk ve tahsiline ilişkin hükümlere yer verilmekte olduğu, kanunun
kapsamını açıklamak bakımından bir hüküm şeklinde yer almıştır.
İKİNCİ
KISIM
Belediye ve İl Özel İdaresi Vergileri
BİRİNCİ BÖLÜM
İlan ve Reklam Vergisi
Konu
MADDE 3 - Her
türlü ilan ve reklam, İlan ve Reklam Vergisine tabidir.
Gerekçe : İlan
ve reklam faaliyetinin, bu faaliyetten kaynaklanan bir vergiye tabi olduğu hükme
bağlanmıştır.
Mükellef
ve sorumlu
MADDE
4 - İlan ve Reklam Vergisinin mükellefi, yurt dışından gönderilen ilan ve
reklamlar da dahil olmak üzere, ilan ve reklamı kendi adına yapan veya yaptıran
gerçek veya tüzel kişilerdir.
İlan ve
reklam işlerini mutat meslek olarak ifa edenler, bunları hazırlama işini gerçekleştirenler,
başkaları adına yaptıkları ilan ve reklamlara ait vergileri mükellefler adına
ilgili belediyeye yatırmaktan sorumludurlar.
Gerekçe : İlan
ve reklam vergisinin yükümlüsü ve sorumlusu düzenlenmiştir.
İstisna ve
muaflıklar
MADDE
5 - Aşağıda sayılan ilan ve reklamlardan vergi alınmaz.
1. Her türlü
gazete, dergi ve kitaplar aracılığı ile yapılan ilan ve reklamlar,
2- Gerçek kişilerin
ikametgahlarının iç veya dış kapılarına konulmuş olup kimliklerini gösteren
levhalar,
3. İşletmelerin
iştigal veya imal konusu maddelerinin ambalajları üzerinde bulunan ve kendi işlerine
ait ilan ve reklamları ile ambalaj muhtevasından olan prospektüs ve
tarifnameler,
4. Gerçek
veya tüzel kişilere ait iş yerlerinin içine veya dışına asılan iş
sahibinin kimliği ile işin mahiyetini gösteren, alanı 1/2 metrekareyi aşmayan
ışıksız levhalar, Alanı 1/2 metrekareyi aşan levhalar, aşan kısım üzerinden
vergiye tabidir.
5. Genel ve
katma bütçeli idareler ile il özel idarelerinin, belediyelerin, köylerin ve
bunların kuracakları birliklerin yapacakları her türlü ilan ve reklamlar,
6. Siyasî
Partiler Kanununa göre, siyasî partilerin siyasî faaliyet sınırları içinde
yapacakları ilan ve reklamlar,
7. Beşinci
bentte yazılı idareler, kooperatifler ve kamu kurumu niteliğindeki meslek
kuruluşları tarafından ülke ürünlerinin ve turizminin tanıtımı için
yapılan reklamlar ve herhangi bir ticarî ve sınaî kuruluşa ait olmamak üzere
hazırlanan her türlü levha ve afişlerle, aynı kuruluşlar tarafından Türkiye'deki
ticaret, sanayi, tarım ve meslek kuruluşlarının unvanları ile ad ve
adreslerini ihtiva etmek üzere yayınlanacak kitap, broşür, katalog ve
dergiler,
8.
Belediyelerden onay alınmak şartıyla, umumî mahallere reklam amacı ile
konulacak sıra, bank ve benzeri gereçler üzerindeki ilan ve reklamlar,
9. Sinema ve
tiyatroların kendi programlarına ilişkin olarak gösterinin yapıldığı
binanın içinde ve dış yüzeyinde yaptıkları ilan ve reklamlar.
Gerekçe : İlan
ve reklam vergisinin istisnaları ve muaf olanlar belirtilmiştir
Tarife ve
oran
MADDE
6 - İlan ve Reklam Vergisi aşağıdaki tarifeye göre alınır.
1. Dükkanlar, ticarî ve sınaî kurumlar ve serbest
meslek erbabınca çeşitli yerlere asılan ve takılan her çeşit levha,
yazı ve resim gibi sabit bütün ilan ve reklamların beher
metrekaresinden yıllık olarak: |
5.000.000 |
25.000.000 |
2. Motorlu taşıt araçlarının içine veya dışına
konulan ilan ve reklamların beher metrekare- sinden yıllık olarak: |
20.000.000 |
100.000.000 |
3. Cadde, sokak ve yaya kaldırımları üzerine
gerilen, binaların cephe ve yanlarına asılan bez veya sair maddeler vasıtasıyla
yapılan geçici mahiyetteki ilan ve reklamla- rın beher metrekaresinden
haftalık olarak: |
2.500.000 |
12.500.000 |
4. Işıklı veya projeksiyonlu ilan ve reklamlar-
dan her metrekare için yıllık olarak : |
5.000.000 |
20.000.000 |
5. İlan ve reklam amacıyla dağıtılan broşür,
katalog, duvar ve cep takvimleri, biblolar veya benzerlerinin her biri için
: |
10.000 |
250.000 |
6. Mahiyeti ne olursa olsun belediyece gösterilecek
yerlere yapıştırılacak çeşitli afişler ve benzerlerinin beherinin
metrekaresinden: |
100.000 |
225.000 |
7.Otomatik para çekme makinelerinden (kullanıcı bölümü
cadde, sokak ve meydanlara açık olanlar dahil) yıllık olarak her biri
için |
1.000 000 000 |
5.000 000 000 |
8. Umuma açık alanlarda akar yazı, görüntü ve
değişken yüzeylerde her pano veya sistem için yıllık olarak |
500 000 000 |
10. 000 000 000 |
Vergi
tarifesinin uygulanmasında aşağıdaki esaslara uyulur:
a) Metrekare
üzerinden yapılan hesaplamalarda, yarım metrekareye kadar olan kesirler yarım
metrekareye; yarım metrekareyi aşanlar ise tam metrekareye tamamlanır.
b) Herhangi
bir yüzeye yazılmak, takılmak veya çizilmek suretiyle yapılan ilan ve
reklamlarda yazı ve resimlerin kapladığı alanın yüzölçümü esas alınır.
c) Çok
cepheli ilan ve reklamlarda metrekare hesabı her cephe için ayrı ayrı
dikkate alınır,
d) Vergi
tarifesinin 1, 2, 4, 7 ve 8'inci bentlerinde belirtilen ilan ve reklamların süresi
6 aydan; 3 üncü bendinde belirtilen ilan ve reklamın süresi 1 haftadan az
olursa vergi miktarının yarısı alınır. 6 ayı geçen süreler 1 yıl,
hafta kesirleri de tam hafta sayılır.
e) Vergi
tarifesinin 5 ve 6 ncı bentlerinde yer alan ve çok nüsha olarak basılan ilan
ve reklamlar üzerinde basımevinin ticarî unvanı, adresi ve kaç nüsha
olarak basıldığı ayrıca belirtilir.
Gerekçe : İlan
ve reklam vergisinin tarife ve oranı belirtilmiş, tarifenin uygulanması bakımından
esaslar düzenlenmiştir.
Verginin
tarh, tahakkuk ve tahsili
MADDE
7 - Vergiye tabi ilan ve reklamların vergisi, ilan ve reklam işinin mükellefçe
yapılması halinde, bu işin yapılmasından önce mükellef tarafından; ilan
ve reklam işinin bu işi mutat meslek olarak ifa edenler (5'inci benddeki işlerde
baskı işini yapan veya satanlar) tarafından yapılması halinde ilan ve
reklam işini yapanlarca ilan ve reklamın yapıldığı ayı takip eden ayın
20 nci günü akşamına kadar verilecek beyanname üzerine tarh veya tahakkuk
ettirilir. Beyannameler vergi tarifesinin 1, 2, 3, 4, 5, 6 ve 7 nci bentlerinde
yazılı ilan ve reklamlarda bunların yayınlandığı, dağıtıldığı veya
teşhir edildiği mahallin belediyesine verilir. Büyükşehir Belediyeleri bu
vergileri tahakkuk ve tahsil edemez.
İlan ve
Reklam Vergisi, beyanname verme süresi içinde ödenir. Şu kadar ki belediye
ve il meclisleri vergi tarifesinin 1, 2, 4, 6 ve 7 nci bentlerinde yazılı yıllık
ilan ve reklamlara ait vergileri, yılı içinde, iki eşit taksitte almaya
yetkilidirler.
İlan ve
Reklam Vergisinin ödendiğinin belgelendirilmesi yönünden ilgili belediyeler
ve il özel idareleri gerekli usulleri ihdas edebilirler.
Gerekçe : İlan
ve reklam vergisinin tarh, tahakkuk ve tahsiline dair usuller düzenlenmiş;
bunların belediye sınırları içinde büyükşehir belediyeleri tarafından
değil, ilçe ve belde belediyeleri tarafından tahsil edileceği belirtilmiştir.
İKİNCİ BÖLÜM
EĞLENCE VERGİSİ
Konu
MADDE 8 - Bu
Kanunun 10 uncu maddesinde belirtilen eğlence işletmelerinin faaliyetleri Eğlence
Vergisine tabidir.
Gerekçe : Bir
vergi türü olarak eğlence vergisi düzenlenmiştir.
Mükellef
MADDE 9 -
Verginin mükellefi, eğlence yerlerini işleten gerçek veya tüzel kişilerdir.
Müşterek
bahislerde ise, bahis kuponunun oynandığı gerçek veya tüzel kişi
bayileridir.
Gerekçe : Eğlence
vergisinin mükellefleri düzenlenmiştir.
İstisna ve
muaflıklar MADDE 10- Aşağıda belirtilen eğlence faaliyetlerinden bu
vergi alınmaz:
1. Ulusal
bayramlar veya tarihî özellik taşıyan günler sebebi genel ve katma bütçeli
idareler, il özel idareleri, belediyeler, köyler ve bunların kurdukları
birlikler tarafından düzenlenen ve kazanç amacı gütmeyen tören, şenlik, müsabaka
ve gösterilerle balo, temsil ve benzeri faaliyetler,
2. Genel ve
katma bütçeli idareler, il özel idareleri, belediyeler ve köyler tarafından
kültürel, sosyal, turistik ve ekonomik amaçlarla düzenlenen kongre,
konferans, fuar, festival, şenlik, sergi ve benzeri faaliyetler ile tertip
edilen eğlenceler ve konserler.
3. Eğitim ve
öğretim kuruluşları ile okul dernekleri, kamu yararına çalışan
dernekler, orduevleri, askeri gazinolar ve askeri dinlenme tesislerinde
tertiplenen eğlenceler.
4. Bira dahil,
alkollü içki içilmeyen, satılmayan ve ruhsatnamelerde kahvehane, kıraathane,
çayhane ve çay ocakları olduğu belirtilen yerler.
Gerekçe : Eğlence
vergisinin istisnaları ve bu vergiden muaf olanlar belirtilmiştir.
Matrah
MADDE 11 -Eğlence
Vergisinin matrahı;
1.Biletle veya
bilet yerine geçen araçlarla girilen yerlerde, Eğlence Vergisi hariç olmak
üzere bilet veya bilet yerine geçen araç bedeli olarak sağlanan gayri safi
hasılat (bilet veya bilet yerine geçen araç bedeli dışındaki bağış veya
başka adlar altında alınan paralar dahil).
2. Müşterek
bahislerde, bahsi tertip eden kuruluşa isabet eden gayri safi hasılat.
3. Biletle
girilmesi zorunlu olmayan bar, pavyon, gazino, gece kulübü, taverna, diskotek,
kabare, dansing, bilardo ve masa futbolu salonları gibi eğlence yerlerinde işin
mahiyetine göre çalışılan her gün için belediye veya il meclislerince
takdir edilecek miktardır.
Gerekçe : Eğlence
vergisinin matrahı bakımından esaslar düzenlenmiştir.
Nispet ve
Miktar
MADDE 12 - Eğlence
Vergisi aşağıdaki nispet ve miktarlarda alınır.
I - Biletle
Girilen Yerlerde :
1. Yerli film gösterimlerinden 10
2. Yabancı film gösterimlerinden 15
3. Tiyatro, opera, operet, bale, karagöz, kukla ve ortaoyunundan 5
4. Spor müsabakaları, at yarışları ve konserlerden 10
5. Sirkler, lunaparklar, çalgılı bahçeler ve benzerlerinden 20
II - Müşterek Bahislerde: 20
III - Biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinden günlük en az
500.000 TL; en çok 5.000.000. TL
Gerekçe : Eğlence
vergisinin nispeti ve miktarları belirtilmiştir.
Verginin Ödenmesi
MADDE 13-
1. Vergi, sınırları
içinde biletle veya bilet yerine geçen araçlarla girilen yerlerde, bilet veya
bilet yerine geçen araç bedellerine eklenmek suretiyle hesaplanır ve ilgili
belediye veya il özel idaresine mükellefi tarafından takip eden ayın 20 sine
kadar ödenir.
Büyükşehir
belediye sınırları içinde olup, kapasitesi 10.000 den büyük olan yerlerde
bu vergi Büyükşehir Belediyelerine yatırılır. Bu şekilde alınan verginin
% 65'i büyükşehir kapsamındaki ilçe ve belde belediyelerine nüfusları
oranında dağıtılır.
2. İl özel
idaresi veya belediye sınırları içinde oynanan müşterek bahislerde her aya
ait vergi o ayı takip eden ayın 20 nci günü akşamına kadar mükellefi
tarafından ilgili belediyeye veya il özel idaresine bir beyanname ile
bildirilir ve aynı sürede ödenir.
3. Biletle
girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinde her aya ait vergi o ayı takip
eden ayın 20 nci günü akşamına kadar sınırları içinde bulunan
belediyeye veya il özel idaresine yatırılır.
Büyükşehir
belediye sınırları içinde olup, seyirci kapasitesi 5.000 den büyük olan
yerlerde bu vergi büyükşehir belediyelerine yatırılır. Bu şekilde alınan
verginin % 65'i büyükşehir kapsamındaki ilçe ve belde belediyelerine nüfusları
oranında dağıtılır.
Gerekçe : Eğlence
vergisinin tahsili ve dağıtım esasları düzenlenmiştir.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
ÇEŞİTLİ VERGİLER
1. Haberleşme Vergisi
Konu
MADDE 14 - Türk
Telekomünikasyon Anonim Şirketi veya özel şirketler tarafından tahsil
edilen her türlü taşınır veya sabit telefon, haberleşme, teleks, faksimile
data, telefon kart ve jeton ücretleri, kablolu telefon servis ücretleri ve
900'lü hatlar dahil bütün servis ücretleri (tesis, devir ve nakil ücretleri
hariç) Haberleşme Vergisine tabidir.
Gerekçe : Bu
konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
Mükellef
MADDE 15 -
Haberleşme Vergisinin mükellefi, haberleşmeyi gerçekleştiren ve tahsilatı
yapan özel veya kamu tüzel kişileridir.
Gerekçe :
Verginin mükellefi belirlenmiştir.
Matrah:
MADDE 16 -
Haberleşme Vergisinin matrahı, tesis, devir ve nakil ücretleri hariç olmak
üzere tahsil edilen ücrettir. Matraha gider vergileri dahil edilmez.
Gerekçe :
Verginin matrahı tespit edilmiştir.
Nispet
MADDE 17 -
Haberleşme vergisinin nispeti % 2'dir. Ancak genel ve katma bütçeli
kurumlarla il özel idare ve belediyelere ve bunların kurdukları birliklere
ait teleks, faksimili ve data ücretinden vergi alınmaz.
Gerekçe :
Verginin nispeti ve istisnaları belirtilmiştir.
Beyan ve ödeme
MADDE 18 - Bir
ay içinde tahsil edilen her türlü taşınır veya sabit telefon, haberleşme,
teleks, faksimile data, telefon kart ve jeton ücretleri, kablolu telefon servis
ücretleri ve 900'lü hatlar dahil bütün servis ücretlerine isabet eden
Haberleşme Vergisi, ilgili belediyeye veya il özel idaresine, tahsilatı takip
eden ayın sonuna kadar bir beyanname ile bildirilir ve aynı süre içinde ödenir.
İlgili belediye veya il özel idaresinin tespitinde; abone adresleri esas alınır.
Gerekçe :
Beyan ve ödeme usulü düzenlenmiştir.
2.
Elektrik, Havagazı , Doğalgaz ve Likit Petrol Gazı Tüketim Vergisi
Konu
MADDE 19 -
Elektrik, havagazı, doğalgaz ve likit petrol gazı tüketimi, Elektrik Havagazı,
Doğalgaz ve likit petrol gazı Tüketim Vergisine tabidir.
Gerekçe :
Mahalli idarenin de bu faaliyetten dolayı vergi geliri alması haklı ve
gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış ve bu maddede verginin
konusu belirtilmiştir.
Mükellef
ve sorumlu
MADDE 20 -
Elektrik, havagazı , doğalgaz ve likit petrol gazı tüketenler, 'Elektrik,
Havagazı Doğalgaz ve Likit Petrol Gazı Tüketim Vergisi'ni ödemekle mükelleftirler.
Elektrik
havagazı doğalgaz likit petrol gazı dağıtan kuruluşlar, satış bedeli ile
birlikte bu verginin tahsilinden ve ilgili belediyeye veya il özel idaresine
yatırılmasından sorumludurlar.
Gerekçe :
Verginin mükellefi ve sorumlusu belirlenmiştir.
İstisnalar
MADDE 21 - Aşağıda
belirtilen yerlerde ve şekillerde tüketilen elektrik, havagazı , doğalgaz
likit petrol gazı vergiden müstesnadır.
1. Kazanç
amacı gütmemek şartıyla işletilen; hastane, dispanser,klinik, sağlık ocağı
ve merkezleri, rehabilitasyon, teşhis ve tedavi merkez ve kurumları, doğum ve
çocuk bakımevleri, kreşler, sanatoryum, Prevantoryum gibi sağlık kuruluşları
ile düşkünler evi, yetimhaneler, Çocuk Esirgeme Kurumu ve korunmaya muhtaç
çocukları koruma birliklerine ait çocuk yurtları ve bunlara bağlı iş
yerleri gibi sosyal yardım kuruluşları,
2. Dinî
hizmetlerin ifasına mahsus ve umuma açık bulunan cami, mescit, kilise ve
havra gibi ibadethaneler,
3.
Milletlerarası panayır, sergi ve fuarlarla, bunların giriş yerlerinde mal teşhir
edilen ve satılan pavyonlar,
4. Doğrudan
doğruya elektrik havagazı ve doğalgaz üretim ve dağıtım kuruluşları.
Gerekçe :
Verginin istisnaları tespit edilmiştir.
Matrah:
MADDE 22 -
Verginin matrahı, tüketilen elektrik, havagazı , doğalgaz ve Likit Petrol
Gazı satış bedelidir. Matraha gider vergileri dahil edilmez.
Gerekçe :
Verginin matrahı tespit edilmiştir.
Nispet:
MADDE 23 -
Elektrik Havagazı, Doğalgaz ve Likit Petrol Gaz Tüketim Vergisi aşağıda gösterilen
nispetlerde alınır.
1. İmal ve
istihsal, taşıma, yükleme boşaltma, soğutma, telli ve telsiz, telgraf ve
telefon haberleşme işlerinde tüketilen elektriğin satış bedeli üzerinden
% 2,
2. Yirmi
birinci maddenin birinci bendi dışında kalan maksatlar için tüketilen
elektriğin satış bedeli üzerinden % 5
3. Havagazı ,
doğalgaz ve likit petrol gazının satış bedelinden % 5,
Gerekçe :
Verginin nispeti belirtilmiştir.
Beyan ve ödeme
MADDE 24 -
Elektrik Havagazı , Doğalgaz ve Likit Petrol Gazı dağıtan kuruluşlar
tahsil ettikleri vergiyi, tahsil tarihini takip eden ayın 20 inci günü akşamına
kadar belediyeye veya il özel idaresine (İlgili belediye veya il özel
idaresinin tespitinde, nihai tüketici adresleri esas alınır) bir beyanname
ile bildirmeye ve vergiyi aynı sürede ödemeye mecburdurlar. Elektrik, havagazı,
doğal gaz ve likit petrol gazı işleri bütçesi içinde yer alan belediyeler
bu hükümden müstesnadır.
Gerekçe :
Verginin beyan ve ödeme usulü ile istisnası belirtilmiştir.
3. Yangın
ve Deprem sigortası vergisi
Konu
MADDE 25 -
Belediye sınırları ve mücavir alanlar içindeki menkul ve gayrimenkul mallar
için yapılan yangın ve deprem sigortaları dolayısıyla alınan primler;
Yangın ve Deprem Sigortası Vergisine tabidir.
Gerekçe : Bu
konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
Mükellef
MADDE 26 -
Yangın ve Deprem Sigortası Vergisini, sigorta şirketleri ödemekle mükelleftir.
Gerekçe :
Verginin mükellefi belirlenmiştir.
Matrah
MADDE 27 -
Yangın ve Deprem Sigortası Vergisinin matrahı, yapılan yangın ve deprem
sigorta işlemleri dolayısıyla alınan primlerin tutarıdır.
Sigorta şirketleri
vergilendirme dönemi içinde iptal edilen yangın ve deprem sigorta işlemlerine
ait primleri, meydana geldiği döneme ait matrahtan indirebilirler.
Gerekçe :
Verginin matrahı ve indirim hali tespit edilmiştir.
Nispet
MADDE 28 -
Yangın ve Deprem Sigortası Vergisinin nispeti yüzde 10'dur.
Gerekçe :
Verginin nispeti belirtilmiştir.
Beyan ve ödeme
MADDE 29 - Mükellefler
bir ay içindeki vergiye tabi işlemlerini ertesi ayın 20 nci günü akşamına
kadar bağlı bulundukları belediyeye (Büyükşehirlerde Büyükşehir
Belediyesine) bir beyanname ile bildirmeye ve hesaplanan vergiyi aynı sürede
ödemeye mecburdurlar.
Büyükşehirlerde,
Yangın sigortasından alınan vergilerin tamamı büyükşehir belediyesine
aittir. Deprem sigortasından alınan vergilerin % 50'si büyükşehir
belediyesine, % 50'si ise ilçe ve belde belediyelerine nüfusları oranında dağıtılır.
4. Çevre
temizlik vergisi
MADDE
30- Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin
katı atık toplama ile kanalizasyon hizmetlerinden yararlanan konut, iş yeri
ve diğer amaçlar için kullanılan binalar, çevre temizlik vergisine tabidir.
Genel ve katma
bütçeli idarelere, il özel idarelerine, belediyelere, köy tüzel kişiliğine
ve bunların kuracakları birliklere, kanunla kurulan üniversitelere ait ve münhasıran
bunların hizmetlerinde kullanılan binalar ile dinî hizmetlere ait umuma açık
ibadethaneler, Kızılay Genel Merkezi, şubeleri ve kampları, karşılıklı
olmak şartıyla yabancı devletlere ait olup elçilik ve konsolosluk
hizmetlerinde kullanılanlarla elçilerin ikametine mahsus olan binalar, merkezi
Türkiye'de bulunan milletlerarası kuruluşlara, milletlerarası kuruluşların
Türkiye'deki temsilciliklerine ait binalar ve bunların müştemilatı bu
verginin kapsamına dahil değildir.
Çevre
temizlik vergisinin mükellefi, her ne şekilde olursa olsun binaları
kullananlardır. Boş bulunan binalarda bu verginin mükellefi, binaların malîkleri
veya malîk gibi tasarruf edenleridir.
Çevre
temizlik vergisi, katı atıklar için aşağıdaki tarifeye göre aylık olarak
hesaplanır.
Verginin
belirlenmesinde, 100.000 liraya kadar olan tutarlar atılır.
Bakanlar
Kurulu tarifede yer alan bina gruplarını tayin ve tespit eder.
Gruplarda yer
alan binaların hangi dereceye gireceği hususu, binaların bulundukları
mahallin sosyal ve ekonomik farklılıkları ile büyüklükleri de dikkate alınarak
belediye meclislerince belirlenir.
Çevre
Temizlik vergisi, belediyeler tarafından binaların Tarifedeki derecelere göre
intibakı yapıldıktan sonra her yılın Ocak ayında yıllık tutarı itibarı
ile tahakkuk etmiş sayılır. Tahakkuk eden vergi bir defaya mahsus olmak üzere
belediyelerin ilan koymaya mahsus mahallerinde bir ay süre ile topluca ilan
edilir. Yıllık olarak tahakkuk eden bu vergi, mükelleflerce 12 eşit taksitle
aylık su faturalarında su bedeli ile birlikte tahsil edilir. Büyükşehirlerde
su faturaları ile birlikte bu vergiyi tahsil eden su kanalizasyon idareleri
tahsili takip eden ayın yirmisine kadar binaların sınırları içinde bulunduğu
ilgili belediye veya il özel idaresine bu vergiyi yatırmakla şahsen
sorumludur.
Yeni binalarda
bu verginin ödenme mükellefiyeti, beyanları veya resen tespit ve tahakkuku üzerine
takip eden aydan itibaren yılın kalan ayları itibarı ile ödenir.
Binaları
kullanmak dolayısıyla mükellef olanların, adlarına tarh ve tahakkuk
ettirilerek tahsil edilen vergiler, ret ve iade edilmez.
Yanan, yıkılan
ve benzeri nedenlerle tamamen kullanılmaz hale gelen binalarla, kanunların
verdiği yetkiye dayanılarak kullanılması yasak edilen binalarda mükellefiyet
bu durumların meydana geldiği tarihte sona erer.
Belediyeler,
atık su ile ilgili olarak da; katı atıklarla ilgili tarifede yer alan bina
gruplarını topluca veya ayrı ayrı dikkate almak suretiyle ve su tüketim
bedelini aşmamak üzere meclislerince belirlenecek miktarda atık su bedeli alırlar.
Atık su bedeli, su tüketim bedeli ile birlikte tarh ve tahakkuk etmiş sayılır
ve bu bedel ile birlikte tahsil edilir. Su ve kanalizasyon hizmetleri ayrı bir
kanunla düzenlenmiş bulunan belediyelerde ise, atık su bedellerinin tahsiline
ilişkin uygulama kendi kanunlarındaki hükümlere tabidir.
Büyükşehir
belediye sınırları içerisinde bulunan belediyeler tarafından tahsil edilen
çevre temizlik vergilerinin % 25'i münhasıran çöp imha tesislerinin kuruluş
ve işletmelerinde kullanılmak üzere Büyükşehir belediyelerine tahsilatı
takip eden ayın 15 inci günü akşamına kadar aktarılır.
Büyükşehir
belediye dışındaki illerde, il sınırları içerisinde bulunan belediyeler
tarafından tahsil edilen çevre temizlik vergilerinin % 25'i münhasıran çöp
imha tesislerinin kuruluş ve işletmelerinde kullanılmak üzere il merkez
belediyelerine tahsilatı takip eden ayın 15 inci günü akşamına kadar aktarılır.
Bu madde uyarınca
tahsil edilen vergiler çevre temizliği gayesi dışında kullanılamaz.
Bu maddenin
uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, İçişleri ve Çevre Bakanlıklarının
görüşleri alınmak suretiyle Malîye Bakanlığı tarafından belirlenir.
Çevre
Temizlik Vergisinin belediye ve mücavir alan sınırları dışında
uygulanabilmesi için belediye mücavir alanlarına getirilen hizmetlerin il özel
idarelerince kendi görev alanlarına getirilmesi şarttır.
Gerekçe : Bu
vergiye ilişkin düzenlemelere yer verilmiştir.
5.
Konaklama vergisi
Konu
MADDE 31-
Konaklama vergisinin konusu konaklama karşılığı ödenen ücrettir.
Gerekçe : Bu
konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
Mükellef MADDE
32- Konaklama vergisinin mükellefi konaklama ücretini tahsil eden gerçek veya
tüzel kişilerdir.
Gerekçe :
Verginin mükellefi belirlenmiştir.
İstisnalar
MADDE 33-Aşağıdaki
konaklamalar konaklama vergisine tabi değildir.
1.Kamu kuruluşlarına
ait olup yalnız kamu görevlilerinin yararlandığı ve kar amacı gütmeyen
misafirhane ve sosyal tesislerdeki konaklamalar,
2.Huzurevi,
darülaceze gibi yaşlı, düşkün ve fakir kimselerin barındırdığı
yerlerdeki konaklamalar;
3.Amatör spor
faaliyetlerine katılan sporcu kafilelerinin konaklamalar;
4.Öğrenci
yurt ve pansiyonlarında bizzat öğrenciler tarafından yapılan konaklamalar.
Gerekçe :
Verginin istisnaları tespit edilmiştir.
Matrah
MADDE 34-
Konaklama vergisinin matrahı konaklama karşılığı ödenen ücrettir.
Gerekçe :
Verginin matrahı tespit edilmiştir.
Nispet
MADDE 35-
Konaklama vergisinin nispeti % 3 tür.
Gerekçe :
Verginin nispeti belirtilmiştir.
Beyan ve ödeme
MADDE 36- Bir
ay içinde tahsil edilen konaklama vergileri izleyen ayın sonuna kadar tahsil
edildiği yerin belediye veya il özel idaresine beyan edilir ve aynı süre içinde
ödenir.
Gerekçe :
Verginin beyan ve ödeme usulleri belirtilmiştir.
6. Yolcu Taşıma
Vergisi
Konu
MADDE 37-
Yolcu Taşıma Vergisinin konusu, şehirlerarası ve uluslararası her türlü
yolcu taşınmasına ilişkin bilet ve bilet yerine geçen ödeme araçlarının
bedelidir.
Gerekçe : Bu
konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
Mükellef
MADDE 38 -
Yolcu Taşıma Vergisinin mükellefi, seyahat edenlere bilet ve bilet yerine geçen
ödeme araçlarını satan gerçek ve tüzel kişilerdir.
Gerekçe :
Verginin mükellefi belirlenmiştir.
Matrah
MADDE 39-
Seyahat için satılan bilet ve bilet yerine geçen ödeme araçlarına ödenen
ücrettir.
Gerekçe :
Verginin matrahı tespit edilmiştir.
Nispet:
MADDE 40-
Yolcu Taşıma Vergisinin nispeti %2 dir
Gerekçe :
Verginin nispeti belirtilmiştir.
Beyan ve ödeme
MADDE 41- Bir
ay içinde tahsil edilen Yolcu Taşıma Vergisi, izleyen ayın sonuna kadar
tahsil edildiği yerin belediye veya il özel idaresine beyan edilir ve aynı süre
içinde ödenir.
Büyükşehirlerde
bu vergi büyükşehir belediyesince tahsil edilir. %50 si büyükşehir
belediyesi payı olarak ayrılır; %50 si ilçe ve belde belediyelerine nüfusları
oranında dağıtılır.
Gerekçe :
Verginin beyan ve ödeme usulleri belirtilmiştir.
7. Değer
Artış Vergisi
Konu
MADDE 42- Değer
artış vergisinin konusu belediye ve il özel idaresince imar plan ve
programlarına göre, yapılan imar düzenlemeleri sonucu gayrîmenkullerde
meydana gelen değer artışıdır.
Gerekçe : Bu
konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
İstisnalar
MADDE 43-
1. İmar
Kanununa göre yapılan düzenlemeler dolayısıyla düzenleme ortaklık payı
alınanlar,
2. Kamu kurum
ve kuruluşlarına ait gayrîmenkuller,
3. Harcamalara
katılma payı konusu yapılan yatırımlar,
Bu vergiden müstesnadır.
Gerekçe :
Verginin istisnaları tespit edilmiştir.
Mükellef
MADDE 44- Değer
Artış verginin mükellefi gayri menkulün sahibi gerçek ve tüzel kişilerdir.
Gerekçe :
Verginin mükellefi belirlenmiştir.
Matrah
MADDE 45- Değer
Artış vergisinin matrahı, düzenleme öncesi beyan edilen emlak vergisine
esas değerle, gayrimenkulün satışı sırasında yeniden verilecek beyan arasındaki
farktan, bu süre zarfında yeniden değerlendirme oranlarına göre hesaplanan
artış miktarı düşüldükten sonra bulunan miktardır.
Gerekçe :
Verginin matrahı ve belirlenme usulü düzenlenmiştir.
Nispet
MADDE 46- Bu
verginin nispeti % 5'dir.
Gerekçe :
Verginin nispeti belirtilmiştir.
Beyan ve ödeme
MADDE 47- Değer
artış vergisi düzenleme sonrası gayrimenkul satışı sırasında tahakkuk
ettirilir ve peşin olarak tahsil edilir.
Gerekçe :
Verginin beyan ve ödeme usulleri belirtilmiştir.
ÜÇÜNCÜ
KISIM
BELEDİYE
VE İL ÖZEL İDARESİ HARÇLARI
BİRİNCİ
BÖLÜM
İşgal
Harcı
Konu
MADDE 48 - Aşağıda
belirtilen yerlerden herhangi birinin satış yapmak veya sair maksatlarla ve
yetkili mercilerden usulüne uygun izin alınarak geçici olarak işgal
edilmesi, işgal harcına tabidir:
1. Pazar veya
panayır kurulan yerlerin, meydanların, mezat yerlerinin her türlü mal ve
hayvan satıcıları tarafından işgali,
2. Belediye
veya il özel idaresi sınırları içindeki bütün yol, meydan, pazar, iskele,
köprü gibi umuma ait yerlerden bir kısmının herhangi bir maksat için işgali,
3. Motorlu
kara ve deniz taşıtlarının park etmeleri için belediyelerce şehir
merkezlerinde tesis edilen ve işletilen mahallerin çalışma saatleri içinde,
taşıtlar tarafından işgali (Bisiklet ve motosikletler hariç)
Yukarıda sayılan
yerlerin izinsiz işgalleri yükümlülüğü ortadan kaldırmaz.
Gerekçe : Bu
konuda harç alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
Mükellef
MADDE 49 -
İşgal Harcını, işgali harca tabi yerleri bu kanunda yazılı maksatlarla işgal
edenler ödemekle mükelleftir.
Gerekçe :
Harcın mükellefi belirlenmiştir.
İstisnalar
MADDE 50 - Aşağıda
gösterilen kara taşıtlarının işgalleri, işgal harcından müstesnadır.
1. Genel ve
katma bütçeli idarelerle, il özel idareleri, belediye ve köylerin ve bunların
teşkil ettikleri birliklerin kara taşıtlarının işgalleri, (Toplu duraklar
hariç)
2. İlgili
mevzuata uygun olarak kara ticarî taşıtlarının beklemelerine tahsis edilen
yerlerin bu taşıtlarca işgalleri.
Gerekçe :
Harcın istisnaları tespit edilmiştir.
Matrah
MADDE 51 -
İşgal Harcının matrahı 52 ıncı maddenin 1 ve 2 nci bentlerinde yazılı işgallerde
işgal edilen yerlerin metrekare olarak alanı veya hayvan adedi, 3 üncü
bendinde yazılı işgallerde taşıt adedidir.
Gerekçe :
Harcın matrahı tespit edilmiştir.
Harcın
tarifesi
MADDE 52 -
İşgal harcı aşağıda gösterilen hadler içinde düzenlenecek tarifeye göre
alınır.
1. (48) inci
maddenin 1 ve 2 nci bentlerinde yazılı işgallerde beher metrekare için günde
en az 50.000 ; en çok (250.000) lira
2. 48 ıncı
maddenin 1 inci bendinde yazılı hayvan satıcılarının işgallerinde:
a) Satışı
yapılan küçükbaş hayvan başına: 500.000 - 2.000.000 TL.
b) Satışı
yapılan büyükbaş hayvan başına: 1.000.000 - 4.000.000 TL.
1 ve 2 numaralı
bentlerdeki harçların hesabında, metrekare kesirleri tam sayılır ve tam günü
aşan işgallerde, 6 saatten az süreler atılır, fazlası tam gün sayılır.
3. 40 ıncı
maddenin 3 üncü bendinde yazılı işgallerde;
a) Her taşıttan
beher saat için en az 300.000; en çok 2.500.000 lira
b) Parkmetre
çalıştırılan yerlerde beher saat için en az 500.000; en çok 3.000.000
lira
Gerekçe :
Harcın tarifesi belirtilmiştir.
Harcın ödenmesi
MADDE 53 -
İşgal harcı belediyelerin yetkili kılacakları memur veya kişilerce makbuz
karşılığında tahsil edilir.
Gerekçe :
Harcın ödenmesi belirtilmiştir.
İKİNCİ BÖLÜM
Kaynak ve
Memba Suları Harcı
Konu
MADDE 54 - Özel
kaplara doldurulup satılacak olan kaynak sularının belediye ve il özel
idarelerince denetlenerek, kaplarına, bu suların hangi kaynaklara ait olduklarını
gösterecek özel işaretler konulması, Kaynak ve Memba Suları Harcına
tabidir.
Gerekçe : Bu
konuda harç alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
Mükellef
MADDE 55 -
Kaynak ve Memba Suları Harcını, kaynak sularını özel işaretli kaplara
doldurup satanlar ödemekle mükelleftirler.
Gerekçe :
Harcın mükellefi belirlenmiştir.
Tarife
MADDE 56 -
Kaynak ve Memba Suları Harcı, aşağıdaki hadler içinde düzenlenecek
tarifeye göre alınır
1 litreye
kadar olan şişe ve benzeri kaplardan en az 2.500; en çok 5.000 TL. alınır.
Bir litreden
sonraki her litrede en az 1.000 , en çok 5.000 TL ilave alınır.
Gerekçe :
Harcın tarifesi belirtilmiştir.
Harcın ödenmesi
MADDE 57 -
Kaynak ve Memba Suları Harcı, bu suların satışa arzı için kaplara
doldurulmasını müteakip, kaplar üzerine özel işaret konulması sırasında
bu işi yapan belediyeye veya il özel idaresine makbuz karşılığı peşin
olarak ödenir. Başka bir belediye veya il özel idaresi sınırları içinde
satışa arz edilen kaynak sularından ikinci bir kez harç alınmaz.
Gerekçe :
Harcın ödenme usulleri belirtilmiştir.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Tellallık Harcı
Konu
MADDE 58 - Gerçek
veya tüzel kişiler tarafından yapılan veya yaptırılan hal, balıkhane satışları
ile her türlü resmî ve özel müzayedelerde her çeşit menkul ve gayrimenkul
mal ve mahsullerin satışı Tellallık Harcına tabidir.
Gerekçe : Bu
konuda harç alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
Mükellef
MADDE 59-
Tellallık Harcını, mal ve mahsullerini satan gerçek veya tüzel kişiler ödemekle
mükelleftirler.
Gerçek veya tüzel
kişiler yapacakları satışları, satış yapmadan önce belediye veya il özel
idaresine haber vermekle yükümlüdürler. Haber verilmediği takdirde harç yüzde
50 fazlasıyla tahsil olunur.
Gerekçe :
Harcın mükellefi ve cezalı tahsil hali belirlenmiştir.
Matrah
MADDE 60 -
Tellallık Harcının matrahı, harcın konusuna giren satışların gayri safi
tutarıdır. Bu tutardan hangi ad ile olursa olsun hiçbir indirim yapılmaz.
Gerekçe :
Harcın matrahı ve herhangi bir şekilde indirime tabi tutulamayacağı hususu
düzenlenmiştir.
Nispet
MADDE 61 -
Tellallık Harcının nispeti, yüzde 2'dir. 2 000.000.000 lirayı aşan satışlarda
aşan kısım için nispet yüzde 1'dir.
Gerekçe :
Harcın oranı belirtilmiştir.
Harcın ödenmesi
MADDE 62 -
Tellallık Harcı, belediyelerce ve il özel idarelerince görevlendirilecek
yetkililer tarafından makbuz karşılığı tahsil olunur.
Gerekçe :
Harcın ödenmesi belirtilmiştir.
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Hayvan
Kesimi Harcı
MADDE
63 - Yetkili mercilerce verilen izne dayanılarak resmî veya özel kişi ve
kuruluşlarca işletilen mezbaha ve hayvan kesim yerlerinde hayvanların kesimi,
hayvan Kesimi Harcına tabidir.
Ticarî
olmayan, dinî, millî ve yerel adet ve geleneklere göre yapılan kesimler bu
harçtan müstesnadır.
Kümes
hayvanlarında, günlük 1.000 adede kadar olan kesimler vergiden muaftır.
Gerekçe : Bu
konuda vergi alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede verginin konusu belirtilmiştir.
Mükellef
MADDE 64 -
Harcı, hayvan veya et sahipleri ödemekle yükümlüdür.
Gerekçe :
Harcın mükellefi belirlenmiştir.
Tarife
MADDE 65 - Harç
hayvan başına aşağıdaki tarifeye göre hesaplanır.
Gerekçe :
Harcın tarifesi belirtilmiştir.
Tahsil
MADDE 66 - Harç,
makbuz mukabilinde peşin olarak alınır.
Gerekçe :
Harcın makbuz karşılığı peşin olarak tahsil edileceği belirtilmiştir.
BEŞİNCİ
BÖLÜM
Bina İnşaat Harcı
MADDE
67- Her türlü bina inşaatı (ilave ve tadiller dahil), inşaat veya tadilat
ruhsatının alınmasında Madde 61'de yer alan tarifede gösterilen nispet ve
hadlerde bina inşaat harcına tabidir.
Konut veya iş
yerlerinin kullanılış tarzlarının değiştirilmesi (konutun iş yerine veya
harca tabi olmayan iş yerinin harca tabi iş yerine dönüştürülmesi)
halinde de bu değişiklik tadilat sayılarak ek harca tabi tutulur.
İnşaata
ruhsatsız başlanması halinde de harç alacağı doğmuş sayılır.
Bu hükümlerin
yürürlüğe girmesinden önce inşa edilmiş olan binaların yüzölçümlerine
ilave veya binada tadilata gidilmesi halinde harç, binanın toplam yüzölçümüne
göre tabi olduğu tarife esas alınarak ve yalnız ilave edilen kısmın yüzölçümü
üzerinden hesaplanır.
Bu hükümlerin
yürürlüğe girdiği tarihten sonra inşa adilmiş olan binalarda tadil veya
ilaveler yapılması halinde harç, binanın önceki yüzölçümü ile ilave kısmın
yüzölçümü toplamı üzerinden hesaplanır. Ancak, daha önce aynı konut ve
iş yeri birimleri için ödenmiş bulunan bina inşaat harcı yeniden
hesaplanan harçtan mahsup edilir.
Gerekçe : Bu
konuda harç alınması haklı ve gerekli olduğundan, ilgili düzenlemeler yapılmış
ve bu maddede harcın konusu belirtilmiştir.
İstisnalar
MADDE 68 - Aşağıda
belirtilen bina inşaatları, bina inşaat harcından müstesnadır.
a) inşaat
giderleri genel ve katma bütçeler ile il özel idareleri ve belediye bütçelerinden
karşılanan her türlü binalar,
b) Kamuya ait
hastahane, prevantoryum, sanatoryum, dispanser ve benzeri sağlık kuruluşları,
c) Kalkınmada
öncelikli yörelerde değirmen, sınaî nitelikteki imalathaneler ve tersaneler
ile organize sanayi bölgelerinde yapılan her türlü bina inşaatları,
d) Kalkınmada
öncelikli yörelerde Kooperatifler eliyle, ana sözleşmelerine uygun olarak,
yapılan sanayi ve küçük sanat siteleri ile esnaf çarşıları,
e) Dinî
hizmetlerin ifasına mahsus ve umuma açık bulunan ibadethaneler, bunların müştemilatı,
f) Karşılık
gözetmeksizin devlete devir olunmak şartıyla inşa edilen okullar ve öğrenci
yurtları ile spor ve sağlık tesisleri,
g) Deprem, su
basması, yangın gibi tabii afetler sebebiyle binaları yanan, yıkılan ve
kullanılmaz hale gelen kişiler tarafından, afetin vuku bulduğu tarihten
itibaren en geç 5 yıl içinde, afet meydana gelen yerlerde veya kamu kuruluşlarınca
gösterilen yerlerde inşa edilen binalar,
h) Yangın, su
basması, kaya düşmesi, çığ ve benzeri afetlerden zarar görmesi muhtemel
yerlerdeki binaların sahipleri tarafından, afete maruz kalınacağının
yetkili kuruluşlarca tebliği tarihinden itibaren en geç 5 yıl içinde, kamu
kuruluşlarınca gösterilen yerlerde inşa edilen binalar,
Yukarıda (h)
fıkrasında belirtilen hallerde, kamu kuruluşlarınca ilgili kanunlara göre
hak sahiplerine teslim edilmek üzere inşa olunan binalar da bu istisnadan
faydalandırılır. Ancak, bu bentlerde yer alan istisnadan faydalanacak mükellefler,
Bayındırlık ve İskan Bakanlığından veya bu Bakanlığın yetkili kıldığı
kuruluşlardan afete maruz kaldıklarına dair alacakları bir belgeyi
belediyeye veya il özel idaresine ibraz etmeye mecburdurlar.
Gerekçe :
Harcın istisnaları tespit edilmiştir.
Mükellef
MADDE 69 -
Bina inşaat harcını inşaat, ilave veya tadilat için inşaat ruhsatı
alanlar öder.
İnşaata
ruhsatsız başlanılmasından mükellef, inşaat ruhsatı almak mecburîyetinde
olanlardır.
Binanın
kullanış tarzının değiştirilmesi halinde mükellef, binanın sahipleridir.
Gerekçe :
Harcın mükellefi belirlenmiştir.
Matrah
MADDE 70 -
Bina İnşaat Harcının matrahı, her bir konut veya iş yeri biriminin ayrı
ayrı inşaat sahasının yüzölçümleridir.
Konut inşatlarında,
sığınak, merdiven sahanlığı, müşterek garaj, depo, kalorifer ve kapıcı
dairesi gibi ortak yerlerden gelen paylar ile kömürlükler inşaat alanının
dışında tutulur, özel garaj ve özel depo gibi müştemilat dahil edilir
İşyeri inşaatlarında,
inşaat alanına müştemilat ve ortak yerlerden gelen hisselerin tümü
dahildir.
Matrahın
hesaplanmasında metrekare kesirleri atılır.
Gerekçe :
Harcın matrahı ve tespit usulleri belirlenmiştir.
Harcın ödenmesi
MADDE 71 -
Bina İnşaat Harcı, inşaat ruhsatının alınmasından önce makbuz karşılığında
ilgili belediye veya il özel idaresine ödenir.
İnşaatın kısmen
yapılması veya hiç yapılmaması halinde inşaat ruhsatı kısmen veya
tamamen iptal edilirse, daha önce ödenmiş olan harçta gerekli düzeltme ve
iadeler yapılır.
Gerekçe :
Harcın ödenmesi usulleri belirtilmiştir.
Tarife
MADDE 72 -
Bina inşaat harcı aşağıdaki tarifeye göre alınır.
1. Konut İnşaatı:
Gerekçe :
Harcın tarifesi belirtilmiştir.
ALTINCI BÖLÜM
Çeşitli
Harçlar
İmar ile
ilgili harçlar
MADDE
73 - İmar mevzuatı gereğince aşağıda belirtilen harçlar belediyece ve il
özel idarelerince tahsil olunur.
a) İmar
Kanununa göre ilk kez yapılan veya istek üzerine gerçekleştirilen müteakip
parselasyon işlemleri "Parselasyon Harcına" (teşvik belgesini haiz
organize sanayi bölgeleri hariç olmak üzere),
b) Verilecek
ifraz ve tevhit kararları "İfraz ve Tevhit Harcına",
c) Proje
tasdik işlemleri "Plan ve Proje Tasdik Harcına",
d) Zemin ve
yol kanal açma izni verilmesi, yapım ve yıkım artığı malzeme ile toprak
kazısının taşınması için belediyelerce veya il özel idarelerince yer gösterilmesi
ve bu yerlerin tesviyesi "Zemin Açma İzni ve Toprak Hafriyatı Harcına",
g) Yapı
kullanma izni verilmesi işleri "Yapı Kullanma İzni Harcına"
tabidir.
h) 7269 sayılı
Umumî Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle Yapılacak
Yardımlara Dair Kanun Hükümleri uyarınca inşa yapı ve tesisler ile
belediye ve mücavir alan sınırları içinde veya dışında yapılacak
edilecek ahır, samanlık, kümes ve hayvan barınakları ile yemlik gibi yapı
ve tesisler Bina İnşaat Harcı dahil yukarıda sayılan Harçlardan müstesnadır.
Organize
Sanayi Bölgeleri ile Sanayi ve Küçük Sanat Sitelerinde yapılan yapı ve
tesisler Bina İnşaat Harcı ve Yapı Kullanma İzni Harcından müstesnadır.
Gerekçe : İmar
ile ilgili harç belirtilmiştir.
İşyeri açma
izni harcı
MADDE
74 - Bir iş yerinin açılması "İş yeri Açma İzni Harcına"
tabidir.
Gerekçe :
İşyeri açılmasının harca tâbi olduğu belirtilmiştir.
Muayene,
ruhsat ve rapor harcı
MADDE 75 -
Mevzuat gereğince alınması zorunlu veya isteğe bağlı görülen ve
belediyeler, il özel idareleri veya onlara bağlı kuruluşlar tarafından düzenlenerek
ilgilisine verilecek; muayene, sağlıkla veya fenni konularla alakalı
tahlillere ilişkin olup bu kanunda ayrıca harca tabi tutulmamış olan
ruhsatlar, rapor ve belgeler "Muayene, Ruhsat ve Rapor Harcına"
tabidir.
Gerekçe :
Harca tâbi olan hususlar belirtilmiştir.
Çeşitli
harçlara ait tarifeler
MADDE 76 - Bu
bölümde yazılı çeşitli harçlar tablodaki tarifeye göre alınır.
Gerekçe : Harçların
tarifesi düzenlenmiştir.
Çeşitli harçların
uygulama esasları ve ödenmesi
MADDE 77 - Bu
bölümde yazılı harçlar makbuz karşılığında veya basılı damga
vurulmak suretiyle peşin olarak ödenir.
Harçların
uygulanmasına ilişkin esas ve usuller Malîye Bakanlığının görüşü alınarak
İçişleri Bakanlığınca hazırlanacak bir yönetmelikle belirlenir.
Gerekçe : Harçların
uygulama esasları ve ödenmesi düzenlenmiştir.
YEDİNCİ BÖLÜM
Harcamalara
Katılma Payları
Yol
harcamalarına katılma payı
MADDE
78 - Belediyeler, il özel idarelerin veya onlara bağlı kuruluşlarca aşağıdaki
şekillerde inşa, tamir ve genişletilmeye tabi tutulan yolların iki tarafında
bulunan veya başka bir yola çıkışı olmaması dolayısıyla bu yoldan
yararlanan gayrîmenkullerin sahiplerinden Yol Harcamalarına Katılma Payı alınır:
a) Yeni yol açılması;
b) Mevcut
yolların yüzde 40 nispetinde veya daha fazla genişletilmesi;
c) Kaldırımsız
ve bakımsız bulunan yolların, kaldırım veya parke kaldırım haline
getirilmesi veya asfalt yapılması,kaldırım veya şose halindeki yolların da
parke, beton veya asfalta çevrilmesi;
d) Mevcut kaldırım
veya parkelerin sökülüp yeniden düzenlenmesi, Yolların kaldırımlar da
dahil olmak üzere (15) metreden fazla genişliklerine düşen giderler,
belediyelere ve il özel idarelerine ait olup harç payına konu teşkil etmez.
İki ve daha
fazla yol kenarında bulunan gayrîmenkuller için asıl cepheyi teşkil eden
yoldan düşen pay tam, diğer yollara ait pay ise yarım olarak hesaplanır.
Gerekçe : Yol
harcamalarına katılma payı düzenlenmiştir.
Kanalizasyon
harcamalarına katılma payı
MADDE
79 - Belediyeler, il özel idarelerin ve onlara bağlı kuruluşlarca, aşağıdaki
şekilde kanalizasyon tesisi yapılması halinde, bunlardan faydalanan gayrîmenkullerin
sahiplerinden, Kanalizasyon Harcamalarına Katılma Payı alınır:
a) Yeni
kanalizasyon tesisi yapılması,
b) Mevcut
tesislerin sıhhi ve fenni şartlara göre ıslah edilmesi.
İki ve daha
fazla yol kenarında bulunan gayrîmenkuller, hangi yoldaki kanalizasyona bağlanmış
ise, payın hesabında o yola ait kanalizasyon giderleri dikkate alınır.
Gerekçe :
Kanalizasyon harcamalarına katılma payı düzenlenmiştir.
Su
tesisleri harcamalarına katılma payı
MADDE
80 - Belediyeler, il özel idarelerin veya onlara bağlı kuruluşlarca beldede
aşağıdaki şekillerde su tesisleri yapılması halinde, dağıtımın yapıldığı
saha dahilindeki gayrîmenkullerin sahiplerinden, Su Tesisleri Harcamalarına
Katılma Payı alınır:
a) Yeni içme
suyu şebeke tesisleri yapılması,
b) Mevcut şebeke
tesislerinin tevsii ve ıslahı.
Birden fazla
yol kenarında bulunan gayrîmenkullere ait payın hesabında,bunların yalnız
suya bağlandıkları yol üzerindeki uzunlukları esas alınır.
Gerekçe : Su
tesisleri harcamalarına katılma payı düzenlenmiştir.
Yağmur
suyu kanalı harcamalarına katılma payı
MADDE
81 - Belediyeler, il özel idarelerin veya onlara bağlı kuruluşlarca beldede
yağmur suyu tesisleri yapılması halinde, yapıldığı saha dahilindeki gayrîmenkullerin
sahiplerinden, yağmur Suyu Tesisleri Harcamalarına Katılma Payı alınır:
Birden fazla
yol kenarında bulunan gayrîmenkullere ait payın hesabında, bunların yalnız
girişlerinin bağlandıkları yol üzerindeki uzunlukları esas alınır.
Gerekçe : Yağmur
suyu kanalı harcamalarına katılma payı düzenlenmiştir.
Payların
hesaplanması
MADDE
82 - Harcamalara katılma payları, bir program dahilinde veya istek üzerine doğrudan
doğruya yapılan işlerde, bu hizmetler dolayısıyla yapılan giderlerin tamamıdır.
Yapılacak giderler peşin ödendiği takdirde bu paylar ilgililerden yüzde
yirmibeş noksanı ile alınır. Ancak, bu tür hizmet giderleri Bayındırlık
ve İskan Bakanlığı ile İller Bankası tarafından tespit edilen ve yayınlanan
rayiç ve birim fiyatlara göre hesaplanan tutarları aşamaz.
Özel Devlet
yardımları, karşılıksız fon tahsisleri, bu işler için yapılacak bağış
ve yardımlar ve istimlak bedelleri giderler tutarından indirilir.
Harcamalara
katılma payları bina ve arsalarda işin yapıldığı yıla ait vergi matrahının
yüzde 3'ünü geçemez.
Belediyelerin
(Büyükşehirlerde hizmet veren belediyelerin) görüşü alınmak suretiyle,
Harcamalara Katılma paylarını 1/2'ye (peşin ödemede 1/3'e) kadar indirmeye,
pay çeşitlerine göre farklılaştırma yapmaya, payların ödenecek miktarını
birlikte veya pay çeşitlerine göre ayrı ayrı olmak üzere İçişleri
Bakanlığınca bildirilecek son genel nüfus sayımı sonuçlarını da dikkate
almak suretiyle ve belediyeler itibariyle tespit etmeye Bakanlar Kurulu
yetkilidir.
Gerekçe :
Harcamalara katılma paylarının hesaplanması usulleri düzenlenmiştir.
Payların
tahakkuk şekli
MADDE
83 - Yol Harcamalarına Katılma Payı, bu hizmetin yapıldığı yollardan
faydalanan; Su Tesisleri İle Kanalizasyon Harcamalarına Katılma Payları ise
hizmetten faydalanma şekillerine göre ilgili gayrimenkul sahipleri arasında
(ilgili maddeye göre hesaplanan katılma payları toplamının ilgili gayrîmenkullerin
vergi değerleri toplamına oranlanarak) dağıtılmak suretiyle hesaplanıp
tahakkuk ettirilir. Ancak, ibadet yerleri hakkında harcamalara katılma payı
tahakkuku yapılmaz.
Gerekçe :
Harcamalara katılma paylarının tahakkuk usulleri düzenlenmiştir.
Tahakkuk
zamanı
MADDE
84 - Harcamalara katılma paylarının tahakkuku, işler hangi ihale usulü ile
yapılmış olursa olsun, hizmetin tamamlanarak halkın istifadesine sunulmasından
sonra bir yıl içinde yapılır.
Ancak, yapılacak
yazılı tebliğ ile verilecek süre içinde ilgililerin harcamalara katılma
paylarını peşin ödemeyi kabul etmeleri halinde, bu paylar, kabule ilişkin
yazılı başvuru tarihinden itibaren bir ay içinde tahakkuk ettirilir.
Gerekçe :
Harcamalara katılma paylarının tahakkuk zamanı düzenlenmiştir.
Payların
ilanı
MADDE
85 - Yukarıdaki maddelerde yazılı esaslar dahilinde mahalle, cadde ve
sokakların mahiyetlerine göre hesaplanan paylar mükelleflerin hesaplanan
paylar, soyadları, adları, adresleri ve kendilerine isabet eden pay miktarlarını
gösteren tahakkuk cetvellerinin bir ay süre ile belediye ilan yerlerine asılması
suretiyle duyurulur.
Katılma
paylarının tutarları mükelleflere ayrıca tebliğ olunur.
Gerekçe :
Harcamalara katılma paylarının ilanı usulleri düzenlenmiştir.
Tahsil şekli
MADDE 86 -
Harcamalara katılma payları belediyeler, il özel idareleri veya bunlara bağlı
müesseselerce, ilgili maddeye göre payların ilan ve tebliğ edildiği yılı
takip eden yıldan itibaren iki yılda ve dört eşit taksitte, peşin ödemelerle
tahakkuk tarihinden itibaren üç ay içinde tahsil olunur. Ancak, yukarıda yazılı
ödeme süreleri, Belediye veya il meclislerinin kararı üzerine iki katına çıkarılabilir.
Bu durumda, Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca
alınan tecil faizi oranını aşmamak üzere faiz alınabilir.
Satış, hibe
ve trampa gibi devir hallerinde ferağ sırasında o tarihe kadar ödenmemiş
taksitler peşin olarak tahsil olunur.
Harcamalara
katılma payına tabi gayrîmenkullerin listesi belediyeler veya il özel
idarelerince ilgili tapu dairelerine bildirilir. Bu gayrîmenkullerin satış,
hibe ve trampaları halinde tapu dairesi payın tahsilini sağlamak üzere,
belediye veya il özel idaresini haberdar eder ve pay ödenmedikçe intikal işlemi
yapılmaz.
Gerekçe :
Harcamalara katılma paylarının tahsil şekli düzenlenmiştir.
Yönetmelikle
tespit olunacak hususlar
MADDE
87 - Harcamalara Katılma Paylarının uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Büyükşehir
kapsamındaki yerlerde büyükşehir belediyesince, diğer illerde İçişleri
Bakanlığınca çıkarılacak bir yönetmelikte belirtilir.
Gerekçe :
Harcamalara katılma payları ile ilgili olarak yönetmelikle belirlenecek
hususlar düzenlenmiştir.
SEKİZİNCİ
BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Belediyelerin
gruplara ayrılması
MADDE
88 - Belediyeler, nüfusları ile ekonomik ve sosyal gelişme durumlarına göre
Malîye Bakanlığı ile Devlet Planlama Teşkilatının görüşü alınarak İçişleri
Bakanlığınca beş gruba ayrılır ve Resmî Gazetede ilan olunur.
Bu şekilde
ayrılacak belediye grupları bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren her üç yılda
bir yukarıdaki usule göre gözden geçirilerek yenilenir.
Gerekçe :
Belediyelerin nüfusları ve ekonomik ve sosyal gelişme durumlarına göre
gruplara ayrılması hususu düzenlenmiştir.
Vergi ve
harç tarifelerinin tespiti
MADDE
89 - A) Bakanlar Kurulu, bu Kanunda en az ve en çok miktarları gösterilen aşağıda
yazılı vergi ve harçların tarifelerini belediye grupları itibariyle tayin
ve tespit eder,
1. Hayvan
Kesimi Harcı,
2. İmar
Mevzuatı Gereğince Alınacak Harçlar, (Ticaret ve konut bölgeleri için ayrı
ayrı).
3. Bina İnşaat
Harcı
B) Yukarıda
sayılanlar dışındaki vergi ve harçların maktu tarifeleri; bu Kanunda
belirtilen en alt ve en üst sınırları aşmamak şartıyla mahallin çeşitli
semtleri arasındaki sosyal ve ekonomik farklılıklar göz önünde tutularak
belediye ve il meclislerince tespit olunur.Büyük şehir kapsamındaki yerlerde
bu tespitler büyük şehir belediye meclisince yapılır.
Gerekçe :
Vergi ve harç tarifelerinin tespiti hususunda yetki düzenlenmiştir.
Ücrete
tabi işler
MADDE
90 - Belediyeler ve il özel İdareleri, bu Kanunda vergi, harç veya katılma
payı konusu yapılmayan ve ilgililerin isteğine bağlı olarak ifa edecekleri
her türlü hizmet için belediye veya il meclislerince düzenlenecek tarifelere
göre ücret almaya yetkilidir. Belediye veya il özel idaresine tekel olarak
verilmiş işler kendi özel hükümlerine tabidir.
Gerekçe :
Kamu tüzel kişilerinin ilgilinin isteğine bağlı olarak ifa edebilecekleri,
vergi, harç veya katılma payı dışındaki hususlarda yapılan hizmetler karşılığı
ücret alınacağı hususu düzenlenmiştir.
DOKUZUNCU BÖLÜM
Belediye ve
İl özel idare payları
Genel Bütçe
Vergi Gelirlerinden Belediye Ve İl Özel İdaresi Payı
MADDE
91 - 1.Genel bütçe vergi gelirlerinden % 25 i il özel idaresi ve belediye payı
olarak İller Bankasına aktarılır. Genel Bütçe Vergi gelirleri hesaplamasında
ÖTV dahil bütün vergiler hesaba dahildir.
Bu payın %
80'i belediyelere, % 20'si de il özel idarelerine nüfusları oranında dağıtılır.
Büyükşehir
belediyesi olan yerlerde, bu pay büyükşehir nufusu dikkate alınarak hesaplanır.
Bu miktarın %35'i büyükşehir belediyesine, %65'i büyükşehir kapsamındaki
ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.
2. İl sınırları
içinde tahsil edilen genel bütçe vergi gelirlerinin %8'i gelir saymanlarınca,
o ildeki il merkez, ilçe ve belde belediyelerine tahsilini izleyen ay içerisinde
nüfusları oranında dağıtılır.
3. Büyükşehir
belediyelerinin bulunduğu il genelinde tahsil olunan genel bütçe vergi
gelirlerinin % 8'i gelir saymanlarınca tahsilini izleyen ay içerisinde
hesaplanır ve nüfusları oranında büyükşehir belediyesine ve büyükşehir
dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; Büyükşehirlere düşen payın ise
% 75'i büyükşehir belediyesine, %25'i de nüfusları oranında büyükşehir
sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.
Bu payların
dağıtılması ile ilgili usul ve esaslar İçişleri Bakanlığınca çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir.
Gerekçe :
Genel bütçe vergi gelirlerinden belediye ve il özel idaresi paylarının dağılım
esasları düzenlenmiştir.
Müze giriş
ücretlerinden belediye ve il özel idaresi payı
MADDE
92 - Belediye ve mücavir alan sınırları içinde gerçek ve tüzel kişilerce
işletilen her türlü müzelerin ve millî parkların giriş ücretlerinin %
40'ı belediye ve il özel İdare payı olarak ayrılır.
Belediye ve il
özel İdare payı olarak ayrılan miktarın, tahsilini takip eden ayın 15 inci
günü akşamına kadar müzenin bulunduğu yer belediyesine (büyükşehirlerde
büyük şehir belediyesine) veya il özel İdaresine ödenmesi mecburîdir.
Büyükşehir
belediyesi kapsamındaki yerlerde, nüfusları oranında büyükşehir
belediyesine ve büyükşehir dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; büyükşehirlere
düşen payın ise % 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si'i de nüfusları
oranında büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine
dağıtılır.
Gerekçe : Müzelerin
ve millî parkların giriş ücretlerinin paylaştırılması düzenlenmiştir.
Madenlerden
Belediye ve İl Özel İdaresi payı
MADDE
93 - Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde faaliyet gösteren maden
işletmelerinde, 3213 sayılı Maden Kanununun 14 üncü maddesinde yer alan
paylara ilaveten % 2 nispetinde belediye payı ayrılır. Belediye ve mücavir
alan sınırları dışında bu payın yarısı oranında tahsil edilerek İl Özel
İdarelerine ödenir.
Bu pay, Devlet
hakkının Hazineye ödenmesi sırasında işletme tarafından ilgili belediye
veya il özel idaresine ödenir.
Gerekçe :
Madenlerden devlet payı yanında belediye ve il özel idareleri için de pay
ayrılması düzenlenmiştir.
Radyo ve
Televizyon reklam gelirlerinden belediye ve il özel idaresi payı
MADDE
94 - Yerel ve ulusal düzeyde yayın yapan televizyonların reklam gelirlerinin
% 3'ü nüfusları oranında belediyelere ve il özel İdarelerine dağıtılmak
üzere İller Bankasına aktarılır. Bu payın % 95 i Belediyelere, % 5 i il özel
İdarelerine nüfusları oranında dağıtılır. Büyükşehir belediyesi
kapsamındaki yerlerde, nüfusları oranında büyükşehir belediyesine ve büyükşehir
dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; büyükşehirlere düşen payın ise
% 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si'i de nüfusları oranında büyükşehir
sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine dağıtılır.
Bu paya esas
reklam gelirinin radyo ve televizyonlara göre dağılımını ve miktarını
belirlemede Radyo Televizyon Üst Kurulu kayıtları esas alınır.
Gerekçe :
Radyo ve televizyon reklam gelirlerinden belediye ve il özel idaresi payı alınması
düzenlenmiştir.
Araç
muayene ücretlerinden belediye ve il özel idaresi payı
MADDE
95 - Resmî veya özel kuruluşlarca yapılan emisyon ölçümü ve diğer
teknik muayene hizmetlerinden alınan ücretin % 5 i belediye ve il özel
idarelerine dağıtılmak üzere tahsilini izleyen ay içerisinde İller Bankasına
aktarılır. Bu payın %90'ı belediyelere, % 10 u il özel idarelerine nüfusları
oranında dağıtılır.
Büyükşehir
belediyesi kapsamındaki yerlerde, nüfusları oranında büyükşehir
belediyesine ve büyükşehir dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; büyükşehirlere
düşen payın ise % 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si'i de nüfusları
oranında büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine
dağıtılır.
Gerekçe : Araç
muayene ücretlerinden belediye ve il özel idaresi payı alınması düzenlenmiştir.
Motorlu
kara taşıtları vergisinden belediye ve il özel idaresi payı
MADDE
96 - 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununa göre tahsil olunan
motorlu kara taşıtları vergisinin % 50 si belediye ve il özel idaresi payı
olarak ayrılır.
Bu şekilde
tahsil edilen meblağlar toplandığı il defterdarlığı tarafından her üç
ayda bir İçişleri Bakanlığınca belirlenen esaslar dahilinde nüfusları
oranında % 90 ı belediyelere, %10 u ise il özel idarelerine dağıtılır.
Büyükşehir
belediyesi kapsamındaki yerlerde, nüfusları oranında büyükşehir
belediyesine ve büyükşehir dışındaki ilçe ve belde belediyelerine; büyükşehirlere
düşen payın ise % 50'si büyükşehir belediyesine, % 50'si'i de nüfusları
oranında büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe ve belde belediyelerine
dağıtılır.
Gerekçe :
Motorlu kara taşıtları vergisinden belediye ve il özel idaresi payı alınması
düzenlenmiştir.
Ücretli geçişlerden
pay
MADDE
97 - İl sınırları içerisinde ücretli geçiş yapılan köprülerden elde
edilen gelirlerin % 25 i tahsilini izleyen ay içerisinde tahsilatı yapan
kuruluşça İller Bankasına aktarılır.
Türkiye'de
yapılan veya yaptırılan otoyollardan elde edilen geçiş ücretlerinin % 15'i
tahsilatı yapan kuruluşça, bu otoyolun geçtiği yerlerdeki, il özel idaresi
ve il merkez belediyelerine dağıtılmak üzere İller Bankasına aktarılır.
Bu payın %
90'ı il merkez belediyelerine, % 10 u il özel İdarelerine nüfusları oranında
dağıtılır. Büyükşehir olan yerlerde, il merkez belediyelerine ayrılan
payın tamamı büyükşehir belediyelerine verilir.
Gerekçe : Ücretli
geçişlerden belediye ve il özel idaresi payı alınması düzenlenmiştir.
Payların
Dağıtım Sorumluluğu
MADDE
98 - Bu kanunun 92, 93, 94, 95, 96 ve 97. maddelerinde sayılan payların ilgili
yerlere yatırılmasından, tahsilatı yapan birimlerin en üst amirleri
sorumludur.
Gerekçe : Çeşitli
gelirlerden alınması öngörülen belediye ve il özel idaresi paylarının
yatırılması ile ilgili sorumlu belirlenmiştir.
Uygulanacak
usul hükümleri
MADDE
99 - Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, Kanuna göre alınacak
vergi, harç ve katılma payları hakkında Vergi Usul Kanunu ile Amme Alacaklarının
Tahsil Usulü Hakkında Kanun ve bunların ek ve tadilleri hükümleri uygulanır.
Gerekçe :
Vergi, harç ve katılma paylarının tarh, tahakkuk ve tahsiline uygulanacak
kanun hükümleri düzenlenmiştir.
Beyannamelerin
şekli
MADDE100
- Bu Kanuna göre verilecek beyannamelerin şekil ve kapsamı İçişleri Bakanlığının
görüşü üzerine Malîye Bakanlığınca belirlenir.
Gerekçe : Bu
kanun dolayısıyla verilecek beyannamelerin şeklinin belirlenme usulü düzenlenmiştir.
Harçlara
ilişkin müeyyideler
MADDE
101 - Gerekli harçları tamamen almadan iş gören görevliler, harcın ödenmesinden
mükellefler ile birlikte müteselsilen sorumludurlar.
Gerekçe : Harçların
tahsili ile ilgili müteselsil sorumluluk düzenlenmiştir.
Diplomatik
muafiyetler
MADDE
102 - Yabancı devletlerin Türkiye'de bulunan elçi, konsolos ve maslahatgüzarları
(fahrî olanlar hariç) ile yabancı devletin uyruğunda bulunan elçilik ve
konsolosluk memurları, bu Kanun hükümlerinden karşılıklı olmak şartı
ile muaftırlar.
Bakanlar
Kurulunca belirlenen uluslararası kuruluşlar ile bu kuruluşların yabancı
devlet uyruğundaki memurları ve anlaşmalar gereğince diplomatik muafiyet tanınan
personel de bu Kanun hükümlerinden muaftırlar.
Gerekçe :
Diplomatik muafiyet düzenlenmiştir.
Nüfus
miktarı
MADDE
103 - Bu Kanunda sözü edilen nüfus miktarları, son genel nüfus sayımı
sonuçlarına göre tespit ve ilan edilen sayıyı ifade eder.
Gerekçe
Kanunda geçen nüfus miktarı ifadesinin anlamı düzenlenmiştir.
Vergi Usul
Kanununun uygulanma özellikleri
MADDE
104 - 213 sayılı Vergi Usul Kanununda belirtilen vergi inceleme yetkisi hariç
olmak üzere;
1. Belediye
gelirler müdürü; gelirler müdürü olmayan yerlerde belediye hesap işleri müdürü;
hesap işleri müdürü olmayan yerlerde muhasebeci; il özel İdarelerinde,
gelir müdürü, gelir müdürü olmayan yerlerde il özel İdaresi genel
sekreteri; vergi dairesi müdürü sıfat ve yetkisini haizdir.
2. Vergi Usul
Kanununda mahallin en büyük mal memuruna verilmiş görev ve yetkiler,
Belediye ve İl Özel İdaresi Gelirleri Kanunu uygulaması yönünden belediye
başkanı veya il özel İdaresi başkanı tarafından kullanılır.
Gerekçe :
Vergi Usul Kanunu uygulamasında tereddüt oluşmaması için gerekli düzenlenme-lere
yer verilmiştir.
Bu Kanunun
mücavir alanlarda uygulanabilmesi
MADDE
105 - Bu kanunda belirlenen vergi ve harçlar belediye ve mücavir alan sınırları
dışında % 25'i oranında uygulanır. Belediye mücavir alan sınırları içerisinde
bu Kanunun uygulanabilmesi için belediyelerce bu alanlara temel hizmetlerin götürülmesi
şarttır. Belirlenen hizmetlerin götürülmediği yerlerde il özel idaresince
alınan miktarlar mücavir alanlar için de geçerlidir. Hangi hizmetlerin temel
hizmet olduğu İçişleri Bakanlığınca belirlenir. İl özel idarelerince
Yangın Sigortası Vergisinin tahsil edilebilmesi için uygun itfaiye teşkilatının
kurulması zorunludur.
Gerekçe : Mücavir
alan bakımından kanunun uygulanma şartları düzenlenmiştir
Vergi ve
harç miktarlarının artışı
MADDE 106 - Bu
kanunda belirlenen vergi ve harç miktarları her malî yıl başında Malîye
Bakanlığınca yayınlanan yeniden değerleme oranlarına göre artırılır.
Bu hesaplamada 100.000 liraya kadar olan kesirler dikkate alınmaz.
Gerekçe :
Vergi ve harç miktarlarının artışı hususu düzenlenmiştir.
Kaldırılan
hüküm
MADDE
107 - 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ile ek ve değişiklikleri hakkındaki
kanun yürürlükten kaldırılmıştır
Kaldırılan
hüküm
MADDE
108 - 197 Sayılı Motorlu Kara Taşıtları Vergisi Kanununun 17. Maddesi yürürlükten
kaldırılmıştır.
Kaldırılan
hükümler
MADDE
109 - 2380 sayılı "Belediyelere Ve İl Özel İdarelerine Pay Verilmesi
Hakkında Kanun" ile ek ve değişiklikleri yürürlükten kaldırılmıştır.
GEÇİCİ
MADDE 1- Bu Kanunun yürürlük tarihinden önceki dönemlere ilişkin belediye
gelirlerinin tarh, tahakkuk ve tahsilinde 2464 sayılı Belediye Gelirleri
Kanunu hükümleri uygulanır.
Yürürlük
MADDE 110 - Bu
Kanunun;
a) a) Çevre
Temizlik Vergisine ilişkin hükümleri 01.01.2004 tarihinde,
b) b) Diğer hükümleri
yayımını izleyen ayın başından itibaren, yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 111 - Bu
Kanunu Bakanlar Kurulu yürütür.